qızmış, beşce deqiqenin içinde bütün jurnalların iki illik arxivini stolumun üstüne düzüb min bir nevazişle soruşdu ki, özge neyese ehtiyacım olsa, çekinmeyim. Xoşuma geldi, istiqanlı, yaraşıqlı, işgüzar qızdı. Eyninde cins şalvar, uzunqol dama-dama köynek vardı; şabalıdı saçları, süd-beyaz elleri könül oxşayırdı. Dilinin altına bir saatlığa qend qoyub nevaziş maskası taxmamışdısa, bu su sonasını sevmeyen ölsün!!!
- Darıxırdın? - Xeber aldım.
Qız teeccüble üzüme baxdı.
- Sizde de tez-tez olur?
- Menimki darıxmaqdan keçib. İçimi yeyirem.
Gülümsedim.
- Bir İran filmine baxdım, hebsde olan şairin arvadı erine mektub yazır ki, insanın öz içini yemesinden dehşetli heç ne yoxdur. Sen mene bunu yaşadırsan.
- Aha, demeli, sizin darıxmağınız facie deyil. Sevirsiniz?
(Esmerin qulaqlarına qurğuşun, ele burdaca çenesini qabağa verib hikkeyle soruşardı ki, camaatın sevmeyinden sene ne, donuz?!)
- İndi-indi!
Güldüm. Menimle yanaşı oturan albinos bir kişi başını qaldırıb ikimize de ters-ters baxdı. Qızın yanaqları allandı, men vecime almadım. Jurnalist üçün acıqlı baxış, serçe civiltisi kimidi.
- Bu qeder qezet-jurnalı neynirsiniz?
- Men jurnalistem. Leyla haqqında yazı yazacam.
- Onun mahnılarını çox sevirem. Kaş tanış olardım.
- İndi gecdir?
- Axı, deyirler, xarice qaçıb.
Alındığım gözünden yayınmadı. Hiss etdim ki, bele veziyyete düşmeyim ona maraqlı geldi.
Nese demek isteyirdi, qızı qabaqladım.
- Kim deyir? - Esl jurnalist riyakarlığı ile soruşdum. - Çox maraqlıdır. Men eşitmemişem.
- Bacım televiziyada işleyir. Orda danışırmışlar ki, canını gücle qurtarıb. Ne bilim, bele deyirler.
- Men Leyla haqqında araşdırma yazısı yazıram.
- Size çetin olmaz?
Dalağım sancdı. Başa düşmürem, niye çetin olmalıydı, axı? Leyla bunu mene döne-döne xatırlatmışdı. Yaxşı, adice kitabxana işçisi bunu hardan bilir?
- Menim üçün narahat oldunuz?- Saxta nevazişime enenevi riyakarlıq tonun qatdım.
- Nedense, axır vaxtlar onu çox gözden salırlar.
- Leyladan

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 99 >>