sebr ede bilmedim? Yolun ağına düşüb pay-piyada eve getmek isteyende Esmerden zeng geldi. Derinden köks ötürüb bir-birile qavhaqovda olan suallarına cavab vermek üçün beynimi qurdaladım. Gerek işden çıxdığımı gizledem. Hessasdı Esmer, qelbiyuxadı, serçe qanadından lelek düşende içini çekir. İşden çıxdığımı bilse, gece qayğıdan-fikirden yatmayacaq, ağlamaqdan gözleri erik boyda olacaqdı. Güman ki, gecenin bir alemi zeng edib qüsseli, ölü sesle ovqatımı korlayacaq, seherecen gözüme yuxu getmeyecekdi.
- Xeyir olsun, Leylanı yaman müdafie etmisen? - Şirin-şirin, bir az da nümayişkarane istehza ile soruşdu.

- Seninle razılaşmalı oldum. Gözel mahnıları var. - Canderdi dillendim.
Esmer Leylanın sesi, mahnıları, seneti haqqında xeyli danışıb içimi şübheyle doldurdu. Qorxdum ki, onunla görüşmeyimden xeber tutub, yazdığım sms-den sonra Leyla ile yatmağımdan duyuq düşer. Amma hardan? Axmaq fikir idi, mümkün deyil. Qefilden dedim ki, darıxıram, seni görmek, qucaqlamaq, ellerini öpmek, dodaq-dodağa dayanmaq isteyirem. Esmerin heyat, sevgi, ümid dolu sesi birce deqiqenin içinde bütün qayğılarımı unutdurdu. Hemişe bele olur: fikirden, qüsseden başım çatlayanda, bezen heyatın sert üzü mengene kimi gün-güzaranımı sıxanda üz tutası, derdimi unutdurası tek adam Esmer olur. Ele sevindi ki! Bezen iş-güc elinden üç-dörd gün üzümü görmeye tamarzı qalırdı. Bele vaxtlarda qızın içinden hayqıran etirazını iliyimecen hiss etsem de, üstünü vurmamağı, üzü gözel günlere qoşa addımlamağın xetrine susmağı xoşuma gelir, bezen kövrelib boğazımın qeherini birteher udurdum. Meni Esmere bağlayan ulduz kimi işıqlı neçe-neçe gözel-göyçek xatireler var, bilseniz!!!
- Menim de sürprizim var, demeyecem, yolboyu intizarda qal!
Avtobusa minende hiss etdim, kimse arxadan qoluma toxundu. Lopabığ, cüsseli adamdı. Eyninde “Adidas” gödekce, ayağında köhne krassovka vardı. Üz-gözü şaftalı denesine oxşayırdı: qırış-qırış. Meğmun, kederli bir ifadeyle sifetini yazıqlaşdırıb boynunu bükdü.
- Üzr

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 99 >>