eyleşdik.
- Xoşum geldi yazından, eladır! - Gülümseyib şirin-şirin dedi.
- Ele deyirler! - Çiynimi çekdim. Adeten, edabaz yazıçılar bele poza alırlar.
- Özü oxuyub, göresen?
- İnanmıram.
- Oxusa, xoşuna gelecek. Belke, sene zeng vurub teşekkürünü de bildirdi. Görüşmek istese, meni de apar. Aparmasan da derd eleme, bir-birinizi sevib baş-başa yaşayarsınız, - Esmer nümayişkarane bir edayla gözlerini qıyıb yüngülce istehza etdi.
“İlahi, belke - bunun her şeyden xeberi var?” - Dalağım sancdı.
- İnanmıram. O hara, men hara. Deyesen, buralarda yoxdur.
- Xarice gedib?
- Ele deyirler. - Gözümü qarşıdakı parkın derinliyine zilleyib fikirli-fikirli dedim.
- Niye birtehersen? - Ellerile saçımı oxşadı. Demişdim axı, bu qızın hissleri, fehmi menim başımdan deqiq işleyir.
- Ciddi bir şey deyil, yorğunam, yuxusuzam.
- Sene nese olub, gizletme. - Zendle gözlerini qıydı.
Esteğfürullah! İçimi yene şübheler aldı.
Bele naqolay vaxtlarda Esmerin ağzını azdırmağın birce yolu var: saç düzümünü, paltarını terifleyib sentimental, duyğusal sözlerle gelecek günler haqqında uzun-uzadı danışmaq, xeyal qurmaq, qovuşmaq üçün yorulmadan mübarize aparmağın mümkünlüyü haqqında felsefi traktat üyütmek! Meni bağışlayın, nedense, bütün qadınlar mahiyyetce bundan o yana deyiller.
Zarafat edirem. Yaşasın romantika, yaşasın qadın hissleri!!! Redd olsun, menim tülkülüyüm!!!
- Sürprizin nedir?
Çantasından alabezek torba çıxardı. Ohoo, ne olsa yaxşıdır? Gilenar rengli toxunma yun köynek! Esmeri mene bağlayan tellerden biri hedsiz diqqetli olmasıdır. Qız dilimden çıxanı çinedanına yığıb üç, bezen beş ay sonra deyir, meselen, avqustun 29-u filan söhbetimiz olmuşdu. Vay o güne, Esmere verdiyim söze emel etmeyem. Umu-küsünün biri bir qepik, qaş-qabaq açılmır, tikanlı atmacalar her kelmebaşı yeri-göyü tutur. Bir defe Sahildeki “Çudo Peçka”nın üzüzeher (Ele bil dedesinin qazancına şerik olmuşdum, cehizi kem gelirdi) satıcısından qara gavalı salatı almışdım. Esmerin yanında

<< 1 ... 68 69 [70] 71 72 ... 99 >>