ki, bu gün onunla görüşsem, çox şey qazanacam, üreyimde yığılıb qalan suallara, nagümanlığa cavab tapmaq çetin olmayacaq.

İt ve fahişe
“Kederli adamın hirslenmeyi xeyirlidir.
Bele olanda o, nifretden azad olur”.
Samuel Bekket, “Malloy” romanından
Esmerden ayrılıb birbaş eve geldim. Şer tezece qarışırdı. Yorğun, qüsseli, narahatdım. Tapançanı elbeel yoxlayıb yerinde olduğundan arxayın düşdüm. Adamın ağlına min cür fikir gelir. Pencereden boylanıb etrafı gözden keçirdim ki, içimdeki nigaranlığı ovundurum. El boyda demir parçasının ilan kimi ağır zehmi adamı uzaqdan üşendirir. Göresen, bu işlerin axırı nece olacaq? Allah bilir, indiyedek neçe defe bu sualı özüme vermişem. Çarpayıda uzanıb ellerimi başımın altında cütledim. Bu gün olanlar deqiqebedeqiqe gözümün qarşısında canlandı. İşden çıxmağımın axırı yaxşılığa doğru deyildi. Bir terefden de yaramaz pulsuzluq... Yaxşı ki, ehtiyata 100 manatım vardı. İş tapanacan birteher dolana bilerdim. Allahdan gizli deyil, bendeden niye sirr olsun: bayramqabağı Esmere nişan göndermek istediyimi demişem; 1 ilden çoxdur üzük üçün qepik-qepik pul düzeldib “Demirbank”dakı hesabımda 300 manat toplamışam. Vede yetişenecen 100-150 manatıma da qenaet ede bilsem, çetinliyim olmaz. Nedense, Esmerle bağlı gözel günleri xatırlayanda anam gözümün qarşısından çekilmir. Anam, gözel anam!!! Xatireni üreyimde tikan kimi yaşadıram! Herden qeherlenirem, bebeklerimi yaş tutur, yanağımın nemini köyneyimin qoluna hopdurandan sonra canım toxtaqlıq tapır.
Nenem hemişe deyerdi ki, balalarımın içinde efeli Mirvaridir. Dili yox, ağzı yox; ac saxlasan dillenib demez ki, ağzıma bir tike çörek salım. Zennim meni aldatmırsa, xalamdan eşitmişem: Mirvari dörd yaşınacan cüceden qorxub. Ağlım kesenden anamı üstümüzde esen görmüşem. İki bacımı, (indi erdediler) bir qardaşımı özüne oxşada bildi - lal-dinmez; men atama çekdim - diribaş, çevik, tutduğundan dönmeyen. 1998-ci ilden anam ürek ağrılarından şikayetlenirdi. 2005-ci ilin sentyabrında üstüne

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 99 >>