tesirlendi. Qollarını belime dolayıb başını sineme sıxdı. Belece sessiz, sakit dayandıq. Saçlarımda quruyan qana eli toxunanda ele bil diksindi. Cib yaylığını nem edib saçlarımın arasında qaxaca dönen qanı temizledi.
- Receb, bir şey soruşmaq isteyirem.
- Soruş, eşidirem.
- Sen doğrudan her şeyi temennasız edirsen?
Üreyimde kök salan gizli niyyetime temenna demek olarmı? Bu yalnız menim gelecek uğurlarımdan (belke uğursuzluqlarımdan kim ne bilir?), üzü gözel günlere cığır açmağımdan yana qelbimde aşıb-daşan xoşmeramlı meqsed deyilmi? İşimi bundan ötrü itirmedimmi?
- Elbette! Men hemişe senin yanında olacam.
- Bura hem de yazıya göre gelmişem; sene teşekkür etmeye. Yaxşı yazmışdın, oxuyanda üreyim dağa döndü, qeherlendim. Tenqidlerinle de razıyam. Menim günahlarım, ağılsızlıqlarım çox olub. Her şeye göre peşmanam. Bilmirem, heyatımda olan bu boşluqları doldurmaq inden sonra mümkündümü? Her şeye göre çox sağ ol! Amma düzünü bilmek isteyirsense, qezebim soyumayıb. Seni hele de günahkar gözünde görürem. Dostların eclaflığına, yaxınların xeyanetine, her gün telefondan eşitdiyim hedelere döze bilmirem. İsmayıl dayının yanına gelende özümü üzügüler gösterdim. Qoca kişidi, istemedim hiss edib nigaran qalsın. Menim xetrimi çox isteyir.
- Bu siqaret meselesi hardan çıxdı?
Güldü. Şirin-şirin.
- Heç ağlına da gelmezdi, he? Axır vaxtlar siqareti tergitmişem. Düzdür, indi bunun evezine çox içirem, amma bele daha yaxşıdı. Siqaret sinemi zeherlemişdi, özümü çox pis hiss edirdim. Evdeki qutuların içinde neçesi var, ezber bilirem. Güne üç denesi bes edir. “Sabrani”nin biri azalmışdı, demeli, bu ancaq senin işin ola biler. Evin üç cüt açarının birini görmeyende şübhe yerim qalmadı.
- Seni bu qeder qezebli, çılğın bilmezdim. Ele bil ağlın başından çıxmışdı.
- Eseblerim pozulub. Bağışla, üzr isteyirem.
Hardansa üreyime doldu ki, Leyla ile dodaq-dodağa dayanıb doyunca öpüşüm. Ehtirasdan gerilen bedenim, xumarlanan gözlerim Leylanın hisslerini alovlandırmalıydı.

<< 1 ... 78 79 [80] 81 82 ... 99 >>