Külekli oktyabr axşamında dar-düdük daxma ola; ömrüne-gününe naxış salmayan bextin-taleyin bu gözel günde qarşına ağmaya xanım çıxara... Srağagünkü tamarzılıqdan hisslerim zede almışdı, bu gün evezini çıxsam, ela olardı. Ağzı içki qoxuyurdu, eynindeki papaqlı köyneyi, dar cinsi şalvarı soyundurmaq çetin olacaqdı, amma ne ziyanı?
Zennimde yanılmamışdım. Bebeklerinde sirli-sehirli ifadeler göründü. Men bilmirdim bu, hisslerine sahib çıxa bilmeyen bextsiz bir qadının serhed tanımayan ehtirasıydı yoxsa taleyinden qisas almaq hikkesi? Düzünü bilmek isteyirsinizse, içime dolan hürkü, canımı saran xof bu gözel dünyanı başıma uçurmuşdu. Adam ne qeder boşboğazlıq eder, ferasetsiz olar ki, ikice güne yatağacan özünü sevdiren qızın üreyindekileri öyrene bilmesin? Defelerle xatırlatsam da, döne-döne bu sualı özüme versem de, qorxunc müemma cavabsız qalmışdı: men öyrenmeliydim ki, onun gününü-gündüzünü zehere dönderen hansı qüvvedi? Qadındımı, kişidimi?
- Ne gözel köyneyin var? - Elbette, bu o demekdi ki, sevişmek niyyetini saxla özüne. Üreyime geldi ki, Leyla artıq mene bel bağlamır, birinci günkü qelbiyuxalığı ona ders olub. - Deyesen, kimse elle toxuyub.
- Sevgilim. - Qürurla dedim. - Bu gün getirib. - Esmerin mene olan sonsuz inam ve etibarının qarışılığında ona sedaqetsizliyimden, nakişiliyimden yaman utandım.
- Ooo, senin sevgilin de var? - Qaşlarını qaldırıb teeccüblendi. - Adı nedir?
- Esmer, - dedim.
- Hiss olunur, seni çox isteyir. Soyuqlar düşen kimi qayğına qalıb.
- Altı ildir bir-birimizi sevirik. Yazda barmağına üzük taxacam.
- Ona tez-tez xeyanet edirsen?
Ay fahişe!!! (üzr isteyirem) Bilirem, eyhamın hansı semtdendir.
- Yaxşı-yaxşı, qızarma, ne yaman utancaqsan. - Şaqqanaq çekib güldü. Ele bil on deqiqe evvel gözünün suyunu eteyime hopduran bu deyildi. Amma eyb etmez, esas odur ki, kefi kök olsun, bu, menim xeyrimedir. Leyladan işim keçmeseydi, deyerdim, menden yana Esmerin atılan dırnağı deyilsen, bunu bil! Amma bu neyi deyişirdi ki?!

<< 1 ... 79 80 [81] 82 83 ... 99 >>