qızarmışdı. Gözleri axsa da, yaxasını serxoşluğun eline vermeye telesmirdi. Siqareti siqarete calayıb ele hey tüstüledir, herden öskürüb dodağının altında kiminse qarasınca lenet yağdırırdı. Bele getseydi, neçe günden beri sinemde gezdirdiyim niyyetim bu defe de üreyimde qalacaqdı. Ele bu deqiqe onu danışdırmalıydım.
- Demeli, sen Vüqarı tanıyanda artıq meşhurlaşmışdın...
- He, çoxdan... Redd olsun, Vüqar. Danışma ondan!
- Axı, bizim şertimiz vardı...
- Ne şert?
- Demişdin, mene vaxt ver, her şeyi danışacam.
- Ne isteyirsen menden? Rahat burax. Bu gün gözel gündür, burnumdan getirme. - Çemkirdi.
- Leyla...
- İçek!
Qedehimi doldurub boş butulkanı stolun altına diyirletdi.
- Senin şerefine!
Birnefese başına çekdi.
- Elçinden danışırdım, axı. Niye sözümü kesirsen?
- Belke, bir mahnı oxuyasan?
- Mahnı?
- He...
Duruxdu.
- Mahnı, mahnı... - Öz-özüne tekrarladı. - Mahnı isteyirsen... Mene bir şey maraqlıdır!
- Ne?
- Menim Elçinden danışdıqlarıma niye qulaq asmaq istemirsen? He, niye?
- Buyur, eşidirem!
- Yox-yox, bir deqiqe. Sen meni ne hesab edirsen?
Aman Tanrım, o emelli-başlı serxoş olmuşdu. Bundan sonrası yaxşı olmayacaqdı. Deyesen, serxoşluq menim yox, onun yaxasını eline keçirmişdi.
- Mehşur müğenni, yaxşı dost, evezedilmez ses sahibi...
Sakitleşdi. Xoşuna gelmişdi.
- Men sözümü tamamlamamışam. İçkimiz qurtarıb. Deyim, yene getirsinler.
Zengi basdı.
- Birden çox olar, sonra altını çekersen...
Gec idi. Ofisiant qapıda peyda oldu. Çox keçmedi, Leylanın sifarişi ile fransız çaxırı badelere süzüldü.
- Elçin sonra evlendi. Öz xalası qızı ile. Xalasının birinci kürekenini qardaşı öldürmüşdü. Heç ne, pul üste. Döner bıçağı ile baş kesmek bilirsen ne demekdi? Anası Elçine deyibmiş ki, bacım birinciden yarımadı, heç olmasa ümidini sene bağlasın.
Leyla başını elleri arasına alıb kesik-kesik nefes almağa başladı. Üreyime xof doldu. Bu gecenin axırı yaxşılığa doğru deyildi. Başını ağır-ağır qaldırıb xumarlı, kederli baxışlarını

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 ... 99 >>