çıxanda sms yazdı: “Viski al getir”. Cibimde birce qotur manatım varıydı. Pisikdim, yoxsulluğun acısı sinemi göynetdi. Heç kime demeyin: Leyla ile aramız ne qeder açıq, münasibetimiz ne qeder isti olsa da, bu zehrimar pul meselesinde yaman çekingeniydim. Amma utanmaq vaxtı deyildi, yazdım ki: “Cibimde siçanlar sevişir, el salsam günaha bataram.JJJ “ Deyesen, bu düşük şairane etirafdan xoşu geldi, zeng vurub canıyanar sesle mene teselli verdi, üstelik, tenteneli ve ehtiraslı terzde darıxdığını dile getirdi.
Qapıdan girer-girmez, atılıb boynumu qucaqladı. Çaş-baş qaldım, üzücü, kederli günlerden sonra insan fereh hissine bu qedermi susayır?! Süfre açmışdı, bu vur-çatlasının sebebini açıb-ağartmazdan evvel ovcuma pul basıb meni viski dalınca gönderdi. Sonra boynuma sarıldı, sevindiyinden az qala qol götürüb oynayacaqdı.
- Bir azdan qonağımız gelecek.
- Kim?!
- Klaranın ezab verdiyi, dustağa çevirdiyi adamlardan biri.
- Harda tanış oldunuz? Yoxsa... yoxsa sene zeng eden o idi?!
- He, o idi. İndiye qeder gelmeliydi. Nese gecikir.
Onu sorğu-suala tutmaq istemedim. Hemin adamın özünü gözlemek en yaxşısıydı. Texminen bir saata yaxın vaxt keçdi, Leyla ora-bura vurnuxdu, telefona el apardı, qonağın nömresini yığdı. Telefona cavab veren yoxuydu, çağırış zenglerini birbebir saymaq işe yaramadı. Narahat olduq, deyesen, o adam kimdise, başında bir iş varıydı. Leyla her şeyi danışdı mene. Nicat adlı o adam Klaranın oteller şebekesinin rehberidir. Neçe il evvel ailesini xarice gönderib, özü var-dövletini götürüb ölkeni terk etmek isteyende, Klaranın yaxın adamları bundan duyuq düşüb, xeber veribler. Nicata Klaranın emri ile 40 gün dehşetli işgenceler veribler, sonralar onu yeniden öz işine qaytarıblar, amma günahının bedelini ömrü boyu ödemeliymiş: ailesinin üzüne hesret qalıb. Leylaya deyib, Klaranın özbaşınalıqlarından çox adam boğaza yığılıb, qisas almağa fürset gezirler. İllerdir aile-uşağından uzaq düşen Nicata xeyanetine göre verilen cezalar bununla bitmirmiş.

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 113 >>