Gücüm çatdıqca qaçır, gözden itmek isteyirdim. Qorxudan, heyecandan üreyim ağzıma gelecekdi. Yolda-rizde kim vardısa ayaq saxlayıb mene baxır, başını bulayırdı. Süretimi azaldıb geriye qanrıldım. Maşın görünmürdü. Axmaqlıq elediyime göre özümü qınadım. Niye qaçmalıydım, axı? Bu soxasoxda özümü ele vermek üçün bundan elverişli behane ola bilmezdi! Polis sağ-salamat olduğumu görende ne ede bilerdi? Onsuz da, zibile düşen hemişe sürücü olur. Protokoldan-zaddan dem vuranda, 150-200 manatından keçib, yaxasını qurtaracaqdı.
Ela, 95 nömreli avtobus dayanacaqda göründü. Özümü içeri tepib adamlara qarışdım. Avtobus neriltiyle yırğalana-yırğalana yerinden terpener-terpenmez polis maşını işıqforda dayandı. Cavan, şüverek oğlan başını pencereden çıxarıb sekiye terezi qoyan qocadan nese xaber aldı. Kişi üzbeüz küçeni gösterib polisin ağzını azdırdı. Qarnına yiye dura bilmeyen gonbul arvadların günbegün ovqatını korlayan kişinin her hefte ovcuna basdığım 40 qepik halal xoşu olsun! Bazar günleri Esmerle şeheri gezende özümüzü qocanın yanına verib terezide növbe gözleyirdik. Esmerin bexti getirirdi. Vay menim halıma! Qarnına yiye dura bilmeyen gödenqulu adamlardan biri ele özümem. Bahoo, bir de gördün Esmerin istirahet gününe hesr olunan konserti başladı: deyin ki, deyinesen!!!
Eh, Esmer, Esmer!!! Axı ne baş verib, yene neden şübhelenmisen? Teze-teze münasibetlerimiz istileşende evveller görüşdüyüm qızlardan biri zeng edib köhne günahlarımdan xeberçilik elemişdi. Yaramaz adam, bu bes deyilmiş kimi “Ulduz”, “İnşaatçılar”, “Genclik”de ikice saatlığa kirayelediyim evlerden hansı qoxu gelirdi, perdesi ne rengdeydi, neçenci mertebede yerleşirdi - hamısını bitde-bitde danışmışdı. Hele üstelik deyibmiş ki, Recebin mene aldığı hediyyeleri görmek isteyirsense, cüme günü yeddide Milli Dram Teatrının yuxarı tinindeki mehelleye gel! (Men hemin qızla “Solğun çiçekler” tamaşasının antraktında tanış olmuşdum). Belke kimse yene merdimazarlıq edib?
Telefonun sms zengi seslendi. “Receb,

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 113 >>