getmeyim yaxşı düşmez, haqqımda ne fikirleşerler? Meselen, anası ele qapıdaca üzüme deyer: ne heyasız, gönüqalın adamsan! Uşağımın hissleri ile oynadın, menliyini alçaltdın, hele utanmaz-utanmaz qapıma da gelirsen? Sene göre illerdi sebr edir, özgeler bir yana, özümüzkülerin yanında yerini pis edib. Bacım öz balasına istedi, gizletmirem, men razıydım, getmedi, eziz xetrim yanında naxoş oldu. Qaynım arvadı üç kere sifariş gönderdi ki, qız bizimdir, Esmer arvadın abrını eteyine bükdü. Hele Semed müellimin arvadı... Gül kimi aileleri var. Oğlu ağıllı-başlı, terbiyeli uşaqdı, evi-eşiyi, işi-gücü, maşını da altında. Qızın qelbini oğurlayıb gözünü nece bağlayıbsansa, heç birinin adını eşitmek istemedi. Allah bilir, hansı yuvanın quşusan, heç ağıllı-başlı tanımıram da seni. Qezetde-filanda bir-iki meqaleni oxumuşam, ağzına geleni yazırsan, naqqallıqla meşğulsan.
“- Ooffff!!! Besdi, besdi!!! - Sınıq-salxaq sürahiye elimi nece çırpdımsa, ağrıdan alışıb yandı. - Bacın da, qaynın arvadı da, Semed müellim de, oğlu da - hamısı, hamısı lenete gelsin, lenete! Niye meni öz gözümde bu qeder aşağılayırsınız, niye?! Niye öz-özüme nifret etdirirsiniz? Belke nişan üzüyüme pul düzelde bilmediyimi başıma vurursunuz, he?! Cehenneme ki, Semed müellim oğluna ev-eşik, maşın alıb. Menim başımda bit de yoxdur, başa düşdün arvad, bit... bit de yoxx-durr!
Siqaret yandırdım. Tezeden blokun ağzına düşüb sağa-sola vurnuxmağa başladım. Gözlerim yene dördüncü mertebedeki beyaz perdeli pencereye dikildi. Boğazımı qeher, bebeyimi yaş tutdu. Siqaretin kötüyünü ezib pesden bayatı oxudum.

Yara bağlar,
Yar meylin yara bağlar.
Yaramı yar bağlasın,
Yar yaxşı yara bağlar.

Aha, uzaqdan şirin qızcığaz gelir. Bir suyu bizim balaca Aysele oxşayır: boyu beste, çelimsiz, qoşa hörükleri kendir kimi uzanır. Elindeki torbada birce zavod çöreyi var, vessalam. Eyni de yuxadır, üzüme baxa-baxa özünü bloka tez salmaq isteyir.
- Qızım...
- Beli!
- Neçenci mertebede olursan?
- Üçde...
- Esmer

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 113 >>