bele olacaq.
Qayğılandı. Udqundu.
- Yeqin pulun-paran da yoxdu he?
- Yox, niye ki, varımdı. Ehtiyatımı görmüşem.
- Yalan danışma. Hardandır sende pul...
Ayağa durub şifoneri açdı. Men tapançanı axtararken deri gödekcenin cibinde gördüyüm yüzdollarlığı götürüb ovcuma basmaq isteyende, razılaşmadım. Xetrine deydi, üz-gözünü turşudub pulu şalvarımın cibine basdı.
- Anamı görmek isteyirem. Darıxmışam. Nese üreyime pis-pis şeyler gelir. Gedim arvada baş çekim.
Şekilde gördüyüm qadın gözümün qabağına geldi.
- Hardadır?
- Fatmayıda, bir uzaq qohumumuz var, onlara gedib. Demişdi, bu gün gelib rayona yola salım. Keçen hefte mene göre tezyiqi qalxmışdı. Narahatam. Yeqin, üç-dörd gün olmayacam. Özünden muğayat ol!
- Sen de!
- Bir de, incime, helelik tek qalmaq isteyirem. İsmayıl dayıya salam de.
- Senden sarı narahatam. Ele bilirem...
Üz-gözümü oxşadı. Qetiyyetli sesle:
- Özünden muğayat ol! - dedi. - Tapança haqqında nese fikirleşmek lazımdır. Sene qalmağından qorxuram.
Leylanı arxayın salıb, evden çıxdım.
Pillekenleri fikirli düşdüm. Üreyim yaman narahatdı. Esmere xeyanet elediyime göre xecalet çekirdim. Heç vaxt bele olmazdı, bilmirem bu axmaq xecalet hissi canımı nece çulğadı. İsmayıl dayının heyetde vurnuxduğunu görüb yolumu deyişdim. Binaların arasında beş-on deqiqe avaralanandan sonra eve yollandım.

* * *

Eve çatanda mene ele geldi ki, nese xoşagelmez hadise üz verib. Udqunub daxmanın dörd terefine göz gezdirdim. Cibimi qurdalayıb açarı tapanda qapının qıfılına gözüm sataşdı. Yerimde donub qaldım. İlahi!!! Qıfıl... qıfıl heminki deyildi, deyişdirilmişdi. Bedenimden üşütme keçdi, ele bildim, kimse kenarda gizlenib tapançanın lülesini küreyime tuşlayıb. Derinden nefes alıb, özümü toxtaq tutmağa çalışdım. Küçedeki adamlar şübhelenmesin deye, sahman davranışla etrafı nezerden keçirdim. Şübheli, ehtiyat etmeli adam göze deymirdi. Hamı öz işindeydi. Harasa telesen caydaq adamlar, avtobus dayanacağında darıxan qızlar, var-gel eden qocalar,

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 113 >>