müellimlerimin yanında meni terifledi, xoş sözler dedi. Dersden çıxanda Mehrab qarşılayırdı. Hiss edirdim, men de yavaş-yavaş ona öyreşmeye başlayıram. Get-gede onu görende heyecanlanırdım, isteyirdim ancaq menimle maraqlansın. Hemin il atası türmeden çıxdı. Evlerinde dava-dalaş, qanqaraçılıq başlamışdı. Bibim od vurub özünü yandırmaq isteyende qonşular xeber tutub qarşısını almışdılar. Bir-iki ay sonra Mürsel yene ailesini atıb ilim-ilim itdi. Evin bütün çetinliyi Mehrabın üstündeydi. Günorta mektebden gelen kimi bir tike çörek yeyib işe gedirdi. Sehv etmiremse, o vaxt daş sexinde fehle işleyirdi.
Atam ölenden sonra qohum-eqraba anama ele hey deyirdi aile qur, ev-eşiyin başsız qalmasın. Xalamın nezerinde biri vardı, oturub-durub danışırdı: namaz qılan, Quran oxuyan halal adamdı, baş-başa verib yaşayarsız. Bir defe mektebden geldim ki, evimizde yad adamlar var. Meni qucaqlayıb öpdüler, ezizlediler. Sonradan öyrendim, hemin kişinin qohumlarıdı, anamı yola getirmek üçün yığışıblar. Şeklini de getirmişdiler. Orta yaşlı, saqqallı adamdı. Hemin axşam anam her şeyi mene danışdı, hiss edirdim, könlü var, yox demek istemir. İki gün sonra hemin adamlar bir de geldiler. Bu defe kişinin uşaqlarını da getirmişdi. He, unutdum demeyi, iki qızı vardı, arvadı delixanada yatırmış. Bir defe ev-eşiye od vurmaq isteyib, sonra qaşıq qızdırıb uşaqların bedenine dağ basıb. Axır elinden xeta çıxıb: qonşunun uşağını boğub öldürübmüş. Yad adamların eve gelmeyine ne menim, ne Gülüstanın, ne de qardaşımın könlü yoxuydu. Amma çaremiz nedir, anamıza göre razılaşmalıydıq.
Leyla doluxsundu. Siqaret yandırmaq isteyende elleri titredi. Bilirdim, boğazını qeher tutmuşdu. Birce şeyden qorxurdum: bu deqiqe gözünden yaş şoralanacaq, danışığını yarımçıq qoyub başqa vaxta saxlayacaq. Elini ovcuma alıb öpdüm, ürek-direk verdim ki, möhkem ol, isteyirsen bir çay hazırlayım.
- Yoruldun? - Xırıltılı titrek sesle soruşdu.
- Yox, yox... mene xoşdu, özünü toplayıb danışsan, üreyin rahatlaşar.
-

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 113 >>