gelmişdim. Bir defe axşamüstü kiraye qaldığım eve geldi, ses-küyümüze ev yiyesi çıxıb acıqlandı. Xeberdarlıq etdi ki, bir de bele olsa, evden qovacaq. O günden sonra xeyli müddet danışmadıq. Hem de o vaxtlar mağazada - içki şöbesinde işleyirdim. Bu, Mehrabın xoşuna gelmirdi. Gülgün haqqında sene danışmışam, yaxın dost idik. Sonralar Gülgün meni “Bakı payızı” müsabiqesine apardı. Hemin müsabiqede ikinci yer tutdum. Çox sevinirdim, anamın zeng edib ağlaya-ağlaya tebrik etmesini hele de unutmamışam. Bütün uğurlarımda anamı fikirleşmişem. Onun birce tebessümü, sevinci menim üçün her şey demek idi. Onsuz da itirdiyini itirmişdi, isteyirdim menden yarısın, uğurlarımı eşidende her yerde fexrle danışsın. Bilirsen, anamın yanında günahlarım çox böyükdür. Sonralar onun adından istifade edib efirde çox yalanlar satmışam. “ANS”- de bir verilişe çağırmışdılar. Eslinde, sağ olsunlar, mene şans verirdiler ki, özümü temize çıxarım, insanların nezerindeki exlaqsız obrazım ömrü boyu ezab çeken, zülm-zillete sine geren qadınla evez olunsun. Hemin verilişde yalanları ucuna calayıb üyüdüb-tökürdüm. Yeqin baxmamısan, guya uşaq vaxtı quru çörek yığıb ailemizi dolandırırmışam. Kasıb olduğumuz üçün sehv addımlar atmışam. Hetta demişdim, qoy mene pozğun desinler, amma anam qulağında brilyant sırğa gezdirsin. Bundan xeyli evvel bir qezet yazmışdı ki, Leyla 7 aylığında iken vaxtsız doğulub. Atam doğum evine meni götürmeye bele gelmeyib, eve bibimin - Mehrabın anasının qucağında gelmişem. Xatırlayıram, o vaxt jurnaliste zeng vurub hedelemişdim. İki gün sonra menim acığıma yalanı bir az da şişirtdi. Hemin qezet evde olmalıdır, tapmağa erinirem. Sen deme, ilk günler acığından üzümü görmek istemeyen atamın bir defe üreyi dözmür, beşiye yaxınlaşıb meni görer-görmez heyecan keçirir. Bele de yazmışdı: “Körpe Leylanın Böyük Veten Müharibesine gedib-qayıtmayan qardaşına çox benzediyini görür... Hemin günden atası balaca Leylanı “elinin içinde” saxlamağa başlayır, onun bütün isteklerini yerine yetirir

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 113 >>