qeder ağrısı yox idi. Hemin vaxtlar anam meni danlayır, döne-döne “eyri yoldasan” demekden dilinde tük bitmişdi. Arvad ele bil hiss elemişdi ki, Vüqar mene peşmançılıqdan başqa heç ne getirmeyecek. Ele hey deyirdi ki, camaatı aldatmaqdan el çek, öz ailen, uşağın olsun. Menim de üreyim rahat düşsün ki, yaxşı adamın qanadı altındasan, sabah seni ellerde qoymayacaq. Bir defe menim xetrime efirde yalan danışmağa mecbur olmuşdu: and-aman elemişdi ki, Vüqarı öz oğlu gözünde görür.
Bizim bir yerde olmağımız bütün şou ehlinin diline-dişine düşmüşdü. Amma meclislerde özümüzü ele aparırdıq, guya dostuq, bizi yalnız senet birleşdirir. Heç unutmaram, bir prodüserim vardı, 2007-ci ilde “ATV”-ye müsahibe verib demişdi, Moskvada Leyla xanımın ayaqqabısı pillekene ilişib yere yıxıldı, ayağında iz qalmışdı. Ondan sonra biz Gürcüstana getdik. Qarın üstünde Vüqar yıxıldı. Siz inanmazsınız, Leylanın ayağı hardan ezilmişdise, onun da ayağı eyni yerden zedelenmişdi. İkisinin de ayaqlarında hemin iz qalır. Bezen Leylanın başı ağrıyır, onun yanında olmadığı vaxtlarda Vüqar zeng vururdu ki, özümü pis hiss edirem, başım ağrıyır.
Bele şey heqiqeten olub. Düzü, yadıma düşmürdü ki, bunu ne vaxtsa danışım. Verilişe baxanda nece xoşuma geldise, prodüserimi on günlük İspaniyaya istirahete gönderdim. O vaxt çox adamın bostanına daş atırdım. Yeqin sen de xatırlayırsan, tez-tez alemi bir-birine vururdum. Hamıdan ferqlenmek, gündemde olmaq, daha çox sevilmek... uşaqlıqdan başımdan ata bilmediyim eqoistliyim tüğyan edirdi. Baxıcılara etek-etek pul tökürdüm. O vaxt menim ne qeder qazancım olduğunu ağlına getire bilmezsen. Bezen güne tekce toydan 20 min manat gelirim olurdu. Romada, Londonda biznesleri olan iş adamları vardı, 50 min manatlıq brilyant üzükler, qolbaqlar bağışlayırdılar. Onlarla yatdığımı Vüqar bilirdi, dava-dalaşımız olsa da, tez barışırdıq. Bir defe baxıcı-ekstrasenslerden biri demişdi ki, “en yazığım gelen insan Leyladır. Men onun tedricen efirden getmeyini görürem. O qızı efirden

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 113 >>