sedaqetlidir! Gören kimi atılıb boynumu qucaqladı. Ne ise, emelimin üstü açıldı. Mektebin müdiresini hebs etdiler, men pul-para ile canımı qurtardım. Sonra qezetlerde şayie buraxdılar ki, guya universiteti bitirdiyim il qiymet ala bilmeyen telebe qızlara müşteri tapırmışam, amma ağ yalandır, heç vaxt bele olmayıb.

Sonralar Vüqarla münasibetlerimiz korlandı. Klara ile görüşürdü.
- Kiminleee?!! - Ele bil meni ildırım vurdu. Diksinib gözlerimi üzüne bereltdim.
- Klara ile... Niye teeccüblendin?
- Heç... heç... buyur, buyur, eşidirem. - Udqundum. Qezetde Klara ile bağlı yazılar gözümün qabağına geldi. Bir cümlesi hele de ilişib ağlımda qalmışdı: “Sonrakı illerde atasının süretli karyera uğurlarından doğan imkanları hesabına sözü her yerde keçen ve “qezebli dişi canavar” adı ile çağırılan Klara cavan musiqiçi ile tanış olandan sonra, heyatında her şey yoluna düşür”. Qorxudan bedenime üşütme gelmişdi. Viski dolu qedehi başıma çekdim.
- Klara haqqında bir azdan sene danışaram. Bu yaxınlarda qezetler de yazdılar.
- Oxu... oxumuşam. - Kekeledim. - Belke balkona çıxıb havamızı deyişek?
Payız küleyi üzüme vurduqca eynim açıldı. Demeli, bele! Klara, Klara... Dişi canavar, general qızı... Senin adamlarındır menim günümü-gündüzümü zeqquma dönderen... Bedenime üşütme geldi. Leyla da tir-tir titreyirdi. Eve keçdik.
- Neden danışırdım... - fikirleşdi. - He, Vüqarla tanış olandan sonra isteyirdim ondan uşağım olsun. Daha doğrusu, bu tekce menim isteyim deyildi, Vüqar da arzulayırdı. Amma arzulamağa ne verirler? Bu hemin vaxtlar idi ki, Gülüstanın uşağının üstüne qaynar su tökülüb ölmüşdü. Sene demişem, eri atandan sonra bedbaxt havalandı, delixanaya düşdü. Uşaq sarıdan heç birimizin bextimiz getirmedi. Onun altı il müaliceden, nezir-niyazdan sonra doğulan uşağı öldü, menim de getmediyim xestexana, yalvarıb-yaxarmadığım hekim qalmamışdı. Sen deme, uşaq vaxtı kor bağırsaqda edilen emeliyyatda hekimin sehlenkarlığı, naşılığı ucbatından uşaqlıq borularım, yumurtalıq

<< 1 ... 50 51 [52] 53 54 ... 113 >>