qızlar çalışıblar. Klara da qadındır. Düzdür, o isteseydi Vüqarı her vaxt yanına çeke bilerdi. Görünür, uzun ayrılıqdan sonra meyli indi çekib. Şert var-dövletin az-çoxluğunda, hörmetde, şan-şöhretde deyil, Vüqar her dona meharetle girib adamın gözüne kül üfürse de, eclaflığını gizletmeyi bacarır. Sene dedim axı, hedden artıq maraqlı adamdır. İnsanın qelbini şeytan kimi oğurlamağı bacarır. Bir de, hansı qadın istemez ki, yanında bele istedadlı bestekar olsun. Tanınır, sevilir, her yerde ehtiramla qarşılanır, yaraşıqlıdır... Men heç vaxt bilmemişem ki, o, evveller Klara ile görüşüb. Etrafımda olan, Vüqarı menden qabaq tanıyan adamlar da bunu hiss etdirmeyibler. Vüqara göre yox, Klaranın qorxusundan.
2009-cu ilin mart ayı idi. Ağrılarım başlamışdı. Eve hekim çağırdım. Yoxladı, dedi, ciddi bir şey yoxdur, amma tez-tez sarsıntı keçirirsen, öz sehhetine de, uşağa da yaxşı tesir etmir. Hemin vaxtlar Vüqarın ayağı evden kesilmişdi. Kömekçim zeng vurdu, veziyyetin ciddiliyini öyrenib yanıma geldi. Boynuna sarıldım ki, betnimde senin körpeni gezdirirem, meni atıb getme, tek qoyma, ehtiyacım var. İnanmazsan, Receb, başını dizime qoyub hönkür-hönkür ağladı, üzrxahlıq etdi. Boynuna aldı ki, Klara ile yaxınlıq ona karyera üçün lazımdır. Mahnıları Türkiye, Rusiya, Avropa senetçileri terefinden ifa olunacaqmış. Bilirsen, şou-biznesin bir yazılmamış qaydası var: böyük karyera üçün en yaxın adamlarından, meselen, ailenden imtina edib başqası ile yaşamaq ayıb sayılmır. Hele bunun adı da var: böyük senet üçün aileni qurban vermek olar! Ne ise, Vüqar üç-dörd gün yanımdan heç yere getmedi. Söz verdi, meni bir de tek qoymayacaq. İnandım. Oğlumuz üçün ad seçdik: Ayxan. İkimizin de üreyimizce oldu. Razılaşdıq ki, doğuşdan sonra sehneye yeni adla çıxım: Leyla Ayxan...
2009-cu il aprelin 15-i Ayxan doğuldu. Doğuş ağır keçmişdi. Güclü qanaxmam yarandı, hekimler ellerinden geleni etseler de, indiyedek aldığım psixoloji travmalar, siqaret, alkoqol qanıma ele yerimişdi, fesadları sonra

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 113 >>