Ayrıldıq.
Bağrımın başı qüsseden köz-köz olmuşdu. Yolboyu ele hey dodaqaltı vird edir, hardan pul tapacağımı bilmirdim. Tutalım, Bankdakı 150 manatı götürdüm, bes sonra? Nece yeni sonra?! Kompüterimi, kitablarımı sataram. Düşük yazıçılıq sevdam da, bayağı romanım da qurban olsun bu ağrılar içinde qıvrılan körpenin teline! Lap bele, işesinler menim yazmaq istediyim romanın allı-güllü cümlelerine, herflerine... Edebiyyat bu çelimsiz zavallının pülüyüne deymez, Quran haqqı! Teki Humayın o şan-şan olan könlü gülsün, gözlerinde bextever sevdalar sayrışsın. Bele vaxtda bu elacsız insanları tösmerek hekimin umuduna qoymaq oğraşlıq olar! İçime, vicdanıma, uşaqlığıma, o illerin sevdasına xeyenetmi edim, indi?!
Dayan-dayan, göresen, reseptdeki dermanların cemi ne qeder eder?! Aptek lap yaxındadır, yolumu ordan salıb öyrenmeye ne var? Üzügüler qız eyri-üyrü xetle yazılan derman adlarını oxuyar-oxumaz darısqal yerde ora-bura vurnuxdu, hesablayıcının düymelerini döyecleyib axırda dillendi: Cemi, 230 manat. Aha, demeli, 230 manat! Qıza teşekkür edib ayrıldım. Birbaşa banka gelib 150 manatı istedim. “Esmerin nişan üzüyünü payıza doğru alaram” - fikrimden keçdi.
Hemin gün bir başqa gündü. Tanrıya şükür, nefesini üstümden ne vaxt eskik edib ki? Qovğalı gün-güzeran, min bir zillet içinde yaşamaq alnıma yazılıb, bu heç; amma şikayet içinde çabalamaq şakerimi hemişe cilovlamağa çalışmışam. Bezen yoldan sarpıb üzüdönüklük, nacinslik etdiyim olur, neynim, çiy süd emmişem, gerek O, bele şeyleri hesaba salmasın. Kimin ağlına gelerdi ki, dayandığım yerdece taykeş sırğa tapım! Her şeyi qısaca danışmasam, rahat olmaram. Bağışlayın, bütün yazıçılar zevzek ve boşboğaz olurlar.

Belece: Bankdan çıxan kimi birbaş eve gedib kompüteri qoltuğuma vurmaq, deyer-deymezine satıb dermanpulunun kem-kesirini düzeltmek isteyirdim. Kişiyana danışsaq, bextime-taleyime lenet yağdırırdım ki, harda bed işler var, gerek axtarıb menim yaxamı tapa, eteyimden sallaşa. Humayı da qınadığım oldu, üstelik,

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 113 >>