köşkden siqaret alıb içimi zeherledim. İlahi, bu oğurluğu dergahında harama yazacaqsansa, cehennem ateşinde yanmağa, qezebine tuş olmağa qara başım hazırdı. Günahımı bağışlamasan, babalı boynumdan sovuşdu. Özün bil!!!
... İki saat sonra torbadolusu dermanla şad-xürrem Humayın yanına qayıtdım. Xoşbextlikden, hekim ordaydı, dermanları inceledi, yerli-yerinde olmağından razılığını bildirdi. Humay, eli qoynunda, bextever tebessümle gülümseyirdi. Hekimle teklikde qalanda bir heftelik müalice haqqını eşitdirdi. Bu tösmerek kişi leyaqet hissinden mehrum qaniçene oxşayırdı. Cümlesinin evveli de, axırı da menden yaxşıca pul qoparmaq işaresiydi. Cinlendim. Bir ağlımdan keçdi üstüne çemkirib deyem ki, vızqırd, yaramaz, amma çarpayıda ağrıdan qıvrılan uşağın xetrine hisslerimi cilovladım, çarem nedir, hikkemi uddum; içimi qaynar qurğuşun kimi közledi. Tibb bacısı guya çekine-utana bir heftelik müalice üçün hekime 200 manat zehmethaqqı istedi. Boyun oldum! Xestexanadan çıxanda Humayın ovcuna 100 manat basdım ki, ehtiyacın olsa, el qısma, özünü de qeti, qeti darıxdırma. Humay kövreldi, dodaqları titreye-titreye razılıq etdi. Sonra... sonra başını sineme qoyub köksüme qısıldı, ağladı. Ele men de!

* * *

Eve tezece çatıb toxtaqlıq tapmışdım ki, qapı döyüldü. Aysel idi, balaca, şirin qızcığaz. Büzüşüb qapının ağzında bitmişdi.
- Salam...
- Gel içeri...
- Yox, sağ olun, geldim deyem ki, Şahnaz xala sizi soruşurdu.
- Şahnaz xala?... - Üreyim qopdu. O, ev sahibesidir. Zehlem gedir bu arvaddan. Her ayın başında pis sifetini sallaya-sallaya kirehaqqına gelir. Hikkeli, hökmlü danışığına göre bu qarını qanına qeltan edib cemdeyine Balaxanı zibilliyinde od vuraram! Öz aramızda qalsın, men de az aşın duzu deyilem ha, arvadı hemişe bekara yere cırnadıram. Elime süpürge almağa, qab-qaşıq yumağa erinmek çoxdankı verdişimdi. Vaxt olub, iti bağlasan bu xarabada dayanmaz, amma bendeniz... Dar-düdük otağı ereb şeyxlerinin zer-zibalı mülklerinden eskik bilmirem; çetini yatıb sehere

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 113 >>