yelletdi. - Bizim evdedir. Hekim çağırmışdıq, baxdı, iyne-derman yazdı.
- Ne oldu birden-bire?
- Axşam yıxılıb... - udqundu - ayağını sındırıb...
Maşının yanında siqaret tüstüleden taksi sürücüsünün narahatlığını sezib Envere “sen get, gelecem” dedim. Sonra fikrimden daşındım, tapança... Kitabları eşeleyib göre bilerdi. Sürücünün pulunu artıq ödedim, razılıqla başını terpedende İsmayıl kişinin yanına telesdim. Bu görüş çox ağrılı oldu, uzun-uzadı danışmaq halında deyilem. Kişi kasıb ve miskin evin yuxarı başında yorğan-döşekde uzanıb zarıyırdı. Meni görende göz yaşlarını saxlaya bilmedi. Teselliye tutan sözlerin xeyri yox idi, yalvardı ki, sağalan kimi onu qocalar evine aparım. “Bes qızların...” deyende barmağını dodağına toxundurdu ki, onları narahat etmeyim, heresi bir rayonda günlerini gücle keçirirler. Hekimin yazdığı resepti Ayselin anasından istedim. Sen deyen xerc tutmadı: 42 manat 30 qepik...
Evden çıxdığımı İsmayıl dayıdan gizletdim. Tezlikle qayıdacağıma söz verib, sağollaşdım.
Yataqxana. Kederli ve uzun geceler. Esmersizlik. Ağırdır, çox ağır... Bir de, yataqxananın zirzemisindeki daş qalağının altında gizletdiyim tapançanın içimi gemiren dehşetli xofu, narahatlığı... Darıxanda boz serçelere boyat çörek ovub başımı qatıram.
Leyla ilim-ilim itib, zeng çatmır. Telekanallarda bedbexti gözden salmaq üçün arvadağız müğenniler növbeye dayanıblar. Herden darıxıram onun üçün. Yeqin gelen kimi romanı yazıb-yazmadığımı xeber alacaq. Axır vaxtlar heç hevesim yoxdur yazmağa, oğul deyerem, qayğılar mengenesine tab getir; adamı oyum-oyum oyur, üzür... Yataqxanada yazmaq it zülmüymüş, bilmemişem. Peşman oldum gelmeyime. Tualetin, metbexin murdar qoxusu... Tfu!!! Sınıq-salxaq pencereden uğultuyla içeri dolan payız küleyi adamın bağırsaqlarını sızıldadır, üşüdür. Ay yazdın haa, qotur cümle de gelmir adamın içinden. Burda özümü, yazıçı nedir, heç adam kimi de hiss etmirem. Köhne-kürüş pal-paltarı ayağıma sarıyıb altdan-üstden bürünenden sonra birteher

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 113 >>