kedergetiren axşamların birinde foyenin başında qaraltı göründü. Qorxdum, dinşedim. İstedim özümü telesik otağa salıb, qapını arxamca bağlayam. Ele bil, elim-ayağım qurudu, yerimden terpene bilmirdim. Yarıqaranlıq foyenin o başından bir kişi ağır-ağır üstüme gelirdi. Bu gelişin özünde vahime, hürkü gizlenmişdi. Aramızda üç-dörd addım qalmış narahat-narahat qurcalandım, boğazımı arıtladım ki, sükutdan havalanmayım. Adam saqqallı, yekeper birisiydi, qalın qaşlarının altındakı zehmli baxışları canımı üşütdü. Yanımda lal-dinmez dayanıb pencereden bayıra boylandı.
- Soyuqdu, he? - Xırıltılı sesle soruşdu.
- Soyuqdu...
- Axşamın xeyir.
- Her vaxtın... xeyir.
- Telesmirsen?
... Dinmezce üzüne baxdım.
- Dedim bir siqaret çekib söhbet ederdik. - Zendle gözümün içine baxdı. Sonra cibinden siqaret qutusunu çıxarıb mene sarı uzatdı. - Götür, götür...
- Sağ olun...
- Bu yataqxanada çoxdan qalırsan?
- Bir az olar...
- Hmm...
Yekeper pencereden aşağı boylandı.
- Adamı burdan yere atsalar ne olar?
- ...
- Doğrudan, ne olar göresen?
- İsteyirsen, yoxlayaq. - Men dedim.
- Kimi?
- Elbette, seni...
Vay-vay, qatıqladam, it peşmanlığının ardınca, qorxudan dizlerim esmeye başladı.
Qaranlıqda yekeperin sifetini gücle seçirdim. Hiss eledim, qaşları düyünlendi, di gel, özünü o yere qoymayıb istehza ile gülümsedi.
- Noldu sene?
- Ne?!
- Niye titreyirsen?
Ay eclaf, qorxduğum gözünden qaçmamışdı.
- Soyuqdandı.
- Pis oğlana oxşamırsan...
- Hm... Yaxşı, sağollaşaq, gecdi.
- Hara? İsteyirsen, düşek bir araq içek. Hava soyuq, gece uzun, yuxu da ki, ... bele...
- Yox, qalsın başqa vaxta.
- Aha, başqa vaxta... qalsın başqa vaxta. - O, dodağının altında mızıldandı. Siqaretin ikincisini yandırdı. - Heç soruşmursan, kimem, neçiyem.
- Lazım deyil, esas odur ki, tanış olduq. - Hemin gün ötkem-ötkem danışığımı sonralar xatırlayanda üşenirdim.
- Herden yolum bu yataqxanaya düşür. Ele-bele, gezirem özüm üçün.
- ...
- Di yaxşı, görürem,

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 113 >>