qaranlıq bir yere çekilib hamını bir-bir incelemeye başladım. Yene bir yerdeydiler, qapının ağzına çıxanda bir anlıq ayaq saxladılar, qarın yağmağı deyesen, hisslerini alovlandırmışdı. Bu defe lap ağ oldu: şüverek gede Esmerin qolundan tutdu, bir az da keçseydi... bir az da keçseydi, belke qolunu çiynine salacaqdı?! Ne hissler keçirdiyimi bir Allah bilirdi. Destelenib taksi saxladılar, hay-küyle oturdular, maşınlar yola düzelende esebden özüme yer tapa bilmirdim. Yolu keçib taksilerden birini de men eyledim, oturar-oturmaz gedenin getdiyi taksinin arxasınca sürmeyi tapşırdım. Sürücü bir az çekindi, meni sorğu-suala tutdu, amma onu arxayın saldım ki, bir yerdeyik, guya qonaqlığa gedirik. Beynimde bayaqdan beri qetileşmiş fikri dilimin altında tez-tez tekrarlayırdım: onu tepikleyecekdim!
Yolda Esmergilin oturduğu taksi gözden itdi. Ora-bura qurcalanmağımı, tez-tez qabağa boylanıb döyükmeyimi görende sürücü donquldandı ki, yolu tanıyır, narahat olmayım.
- Sür onun dalınca! - Sesimi qaldırdım.
- Qar yağır, yol sürüşkendir, bir iş çıxar...
- Dedim o maşına çat! Sür, o maşının arxasınca getmeliyik.
- Sen ne elemek isteyirsen, qardaş?!
- Sual verme, sürr!!! - Onun yaxasından yapışdım. Biz Bineqedini keçib Mehdiabada geden dörd yol ayrıcındaydıq. Sürücü ele bil qesden süreti get-gede azaldırdı. Esmergilin taksisi qabaqdakı döngeni çoxdan keçmişdiler. İndi yeqin Novxanı yolundaydılar.
- Sür şerefsiz, tez ol, telesss!!! - Bir elimle onun yaxasından yapışdım, maşın yolun ortasında oynadı, arxadan gelen yük maşını xeberdarlıq olaraq işıqlarını yandırıb-söndürdü, siqnalladı. Qezeblenmiş sürücü Bineqedi mal-heyvan bazarının yanında maşını saxlayıb üstüme kükredi:
- Düş aşağı ee, düş, düş! Cehennem ol maşından!
İkielli onun yaxasından yapışıb silkeleyende, o da borclu qalmadı. Maşının içinde süpürleşmeye başladıq. Xatırlayıram ki, o eclaf menim engime birini ilişdirmeyi de bacardı. Evezinde tutarlı bir kelle yedi, di gel, boynuma alıram: bir az keçseydi, meni

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 113 >>