getmek indi onlara sizden daha çox lazımdır, amma heç biri getmir. Size ne olub?
-E, yaxşı sencanı, heç olmasa sen danışma!-Kerem kinaye ile Yusifi süzdü.-Vaxt var idi, bizimle bir yerde axırıncı derslerden qaçırdın. İndi ne olub, ağıllanmısan?
-He, ağıllanmışam! O vaxtlar mekteb maraqsız idi, indi maraqlıdır.
-Sene maraqlı gele biler qaqaş, amma bize lezzet elemir.-Tariel ağzını yaydı.
Bayaqdan kenarda durub söhbetin axırını gözleyen İsmayıl döze bilmeyib dillendi:
-E, besdir de, yeke oğlansınız! Bir derse göre o yazıq qızı niye danladırsınız? Mene baxın, palçıqlı şalvarla bütün derslerde oturmuşam. Siz neyi behane eleyirsiniz?
Ele bu vaxt zeng vuruldu. Xanım xala çubuğunu yelleye-yelleye:
-Davay derse!-dedi.-Heç kesi buraxan deyilem!
Elacı kesilen Kerem Mehdi ile Tariele baxıb:
-Daha direşmeyin yeri yoxdur.-dedi.-Bir ders qalıb, onu da birteher yola vererik.
Yusif güle-güle Keremin qoluna girdi:
-Bax bele, bunu bayaqdan de de Kerem. Boğazımız cırıldı ki.
Belece Yusifle İsmayıl qaçaqları qabaqlarına qatıb yuxarı çıxara bildiler. İkinci mertebede Yusif hem Keremle Mehdini müellime tehvil vermek, hem de Züleyxaya verdiyi gödekçe ile kitab-defterini almaq üçün yolunu bu yarımqrupun otağından saldı. İsmayıl ise Tarieli qabağına qatıb üçüncü mertebeye qalxdı. Astaca qapını taqqıldadan Yusif sonra qapını aralayaraq Mehdi ile Keremi içeri ötürdü:
-Salam müellim, buyurun, bunlar sizinkilerdir.
Müellim masasında eyleşib, başı notbukuna qarışmış Anar müellim gözlerini monitordan çekib diqqetle qapıdakılara teref baxdı.
-Harada idiniz yene de? Dememişem zengden sonra gelmeyin?!
-Bufetde idik.-Kerem başını qaşıya-qaşıya içeri girdi.
Anar müellim hirsle:
-Keçin!-dedi. Sonra içeri keçmek isteyen Yusife baxıb,-Sen hara?-deye soruşdu.
-Anar müellim, Yusifin kitab-defteri mende qalmışdı. Olar, özüne verim?-Züleyxa celd yerinden duraraq Yusifin gödekçesi ile kitab-defterlerini eline götürdü.
-Ver.-deye Anar müellim başını yelledi.
Züleyxanın adını çox

<< 1 ... 109 110 [111] 112 113 ... 382 >>