dedi?
-Hee.
-Deyesen peltekdir.
-E, bu r herfini deye bilmir ki.
Xeyal müellim bunu hiss elemişdi ve artıq bu cür reaksiyaya alışdığı üçün üzünün ifadesini deyişmeden:
-Bililem neden danışısız. Menim dilim peltekdi, l helfini deye bilmilem.-dedi.
-Müellim hansı herfi?-Tariel güle-güle soruşdu.
-L!-Xeyal müellim onsuz da r herfini deye bilmirdi.
-Hel kesin qüsulu ola bile. Amma sizce bunu başa vulmaq düzgündü?
Xeyal müellim daha heç ne demeyib müellim stoluna oturdu. Jurnalı açıb sinfi gözden keçirmeye başladı. Pıçapıçlar ve gizli gülüşmeler ise davam etmekde idi.

Teneffüsde Yusif koridorda dayanıb pencereden çöle baxırdı. Eli qaça-qaça gelib arxadan iki eli ile onun çiyinlerini tutdu.
-Yusif ne olub?
-Heç. Baxıram da ele-bele.
-Ne olub? Sevgilisi esgerlikde olan qızlara kimi ne boynunu burmusan?
- Heç olmasa o qızların sevgilisi var.
-Danışana bax ee. Her il bir qız seven ele bil menem. Hara telesirsen, mekteb ele indi başlayıb ki...
-Yox daha, menimki qızlarla qurtardı.
Ele bu vaxt İsmayıl da onlara yaxınlaşdı.
-Hara yox olmusunuz? Demedim meni tek buraxmayın?
-Niye tek olursan? Sevil var da.-Eliyle Yusif bir-birilerine göz vurub gülmeye başladılar.
-Ne Sevil?! Onun bu söhbete ne dexli var?
-Yaxşı, adam kişi olar. Bu gün seher görmedik resm defteri behanesini? Ay seni...-Yusif İsmayıla göz vurdu.
-He, biz burada on ilde bir qıza bir kelime deye bilmirik, sen gelen kimi...-Eli bir anlıq ne dediyini bilmedi.
-Bir deqiqe, düşdün elime, Eli! Hansı qıza?-İsmayıl maraqla Eliye baxdı.
-Hee Eli! Hansı qıza?.-Yusif de ona qoşuldu.
-Hansı qıza? Heç hansı qıza! Sözün gelişi dedim.-Eliemelli-başlı özünü işe salmışdı.
-İndi bax Sevile nese desen haa, sinfe car yayacam ki, Eli bir qıza on ildir ki, üreyini aça bilmir, ay camaat!-İsmayıl sesini yükseltmeye başladı.
-E sus! Sus! Kimdir nese deyen?
-Onda men deye bilerem de İsmayıl? Onsuz da sen menim istediyim qızları tanımırsan.-Yusif arxayın halda dillendi.
-Niye ki, ay Yusif? Sevinci ki,

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 382 >>