Ele bil mektebe men gedirem.
-Yaxşı, yaxşı, dalaşmayın! Eli, qardaşın düz deyir. Dur geyin, çöreyini ye, mektebe getmelisen.

Mektebin heyeti yene her il olduğu kimi şagirdler, müellim ve valideynlerle dolu idi. Her il olduğu kimi mektebin direktoru Oqtay müellim yeni ders ilinin başlanması münasibetile valideyn, müellim ve şagirdleri tebrik edirdi.
11a sinfinin şagirdleri de bir yere toplaşıb hem danışanlara qulaq asır, hem de öz aralarında söhbet edirdiler. Bu vaxt Eli onlara yaxınlaşdı.
-Salam uşaqlar. Necesiniz?
-Boy, boy, boy! Kimleri görürem?-Mehdi elini uzadıb Eliyle görüşdü.
-Salam Mixaylo.
Sonra diger oğlanlarla görüşdü. Qızların arasında Sevinci görüb onu sesledi:
-Sevinc, ay Sevinc! Salam, necesen?
-Bıy Eli. Yaxşıyam, sen necesen?
Asya kinaye ile:
-Nu şto Eli. Bize salam yoxdur?-deye ağzını büzdü:
-A, Asya bajı. Bağışla, nu şto men seni görmemişem? Salam qızlar!
Eli nezerleri ile qızların arasında Ayanı axtarırdı. Sevinc onu bele görüb yaxınlaşdı:
-Gelmeyib hele.
-Ne?! Kim?!
-Kimi axtarırsansa, o. Hele gelmeyib.
-Gelmeyecek?
-Bilmirem. Belke de yox.
-Nece yeni belke de yox? Niye?
-Yay tetilinde sevgilisiyle ayrılıb. Ona göre mektebe de gelmek istemir. Bilmirem ne görmüşdü onda?
-Ne? Ayanın sevgilisi var?-Eli gözlerini bereltdi ve rengi qaçdı.
-Ne Ayan?-Sevinc bir anlıq fikirden ayıldı teeccüble Eliye baxdı.-Yusif ee Yusif! Guya sevirdi de. Deysin menim başıma!
-He Yusif. Lap yaxşı.-Eli biraz özüne geldi.
-Başa düşmedim Eli? Sen demeli bayaqdan beri qızların içinde Ayanı axtarırdın?
-Yoox, yoox, Sevinc ele deyil eee.-Eli indi de Sevince bunu nece açıqlayacağını bilmirdi.
-Yaxşı, yaxşı. Narahat olma. Ele bil ki, heç bele hadise olmayıb.
Ders başladı. Ancaq hele müellime yox idi. Şagirdler de bundan istifade edib söhbet edirdiler. Sevinc pencerenin yanında dayanıb çöle baxır ve öz-özüne danışırdı:
-Başın batmasın, ay Yusif, yazıqsan! Altıncı sinifden beri her il bir qızdan ayrlırsan, onun da hirsini mene tökürsen.-deyib ah

<< 1 2 [3] 4 5 ... 382 >>