gedek?
-Gedek müellime. Sağolun uşaqlar!
-Helelik.
İsmayıl hele de qapının ağzında idi. İçeriden çıxan Mehdi onu görüb:
-Kimise gözleyirsen?-deye soruşdu.
Amma deyesen İsmayıl onu görmeyibe çox da sevinmemişdi. Buna göre de kinaye ile ağzını büzdü.
-He, seni gözleyirdim.
-Doğrudan? Gedek onda.
İsmayıl gördü ki, bele getse bütün planı alt-üst olacaq. Ona göre de nese fikirleşib Mehdini uzaqlaşdırmağı qerara aldı.
-Yox ee, sene vacib bir söz deyecekdim. Senin xoşuna gelen qız var e, doqquzuncu sinifden olan-men gelende gördüm hansısa qızla saçyolduya çıxıb.
Mehdi telaşlanmağa başladı.
-Ne danışırsan? Dayan e, men görmedim axı.
-Sen hansı terefden geldin?
-İdman zalı terefden.
-Görmeyeceksen de. Onlar üçüncü mertebede idiler.
-He? Onda men gedim görüm kiminle dalaşır.-Mehdi telesik içeri qayıtdı.
-Get, get.-İsmayıl axır ki, Mehdini başından eleye bilmişdi.
İsmayıl qapının şüşesinden Sevilin geldiyini görüb yavaş-yavaş aşağıya düşmeye başladı. Guya o da dersden indi çıxmışdı ve eve gedirdi.
Sevilin yanındakı Züleyxa İsmayılı görüb Sevilin qolundan dartmağa başladı.
-A Sevil, bax, İsmayıl!
-Olsun da İsmayıl.
Amma Züleyxa ona qulaq asmayıb İsmayılı sesledi:
-İsmayıl, ay İsmayıl!
-Ay qız, sesleme!
-Niye e? Sinif yoldaşımızdır da.
İsmayıl da guya onları indi görürmüş kimi geri döndü:
-A Zülüş? İndi çıxmısınız?
-He.
-İncimirsen ki, sene Zülüş deyirem?
-Yoox caan. Hamı ele deyir.-Züleyxa mehribanlıqla gülümsedi.-Bu gün şekillerini gördüm. Ne qeşeng şekiller çekirsen sen?
-He, bele de cızma-qaralar eleyirem.
İsmayılın gözü Sevilde idi. Züleyxa da bunu hiss elemişdi.
-Yox, qeşeng idi. Ele deyil Sevil?
-He, yaxşı idi.-bayaqdan beri danışmayan Sevil axır ki, dillendi.
-Yox Sevil beyenmeyib deyesen, Zülüş. O, beyenmedise demek pisdir.
-Yox İsmayıl, men pisdir dedim?
Züleyxa da Sevilin üstüne düşdü.
-Ele üreksiz dedin ki, caaan.
-Yox, yox, mence çox gözel idi.
-Ay Zülüş, bu qız seninle de beledir?
-Nece caaan?
- Beş kelime soruşursan,

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 382 >>