razdvalkada söhbet eleyirdin.
Sevinc özünü itirdi:
-Ne?! Sen bize qulaq asırdın?
-Eslinde yox. Yeni men eslinde sene göre müellimden icaze alıb çıxmışdım.
-Mene göre?
-Gec geldin, narahat oldum. Ne ise. Gülerin menim haqqımda dediklerini eşidib dayandım. Sonra da senin dediklerini eşitdim.
Sevinc özünü sındırmadı:
-He, ne olsun? Eşit de.
-Gerek mene yalan demeyeydin. Niye Gülerle danışdığını mene demedin?
-Ne deyeydim sene, Yusif? Deyeydim ki, “Güler senin haqqında atıb-tutdu, men de ağzının payını verdim”?
-Ne verdin amma?-Yusif gülerek dostuna baxdı.-Çox sağol dost! Yaxşı ki, varsan.-sonra nece oldusa özü de bilmeden Sevincin elini tutdu.
-Heyyy neyleyirsen?-Sevinc sert hereketle elini çekdi.-Sen lap ağını çıxartdın!
-Yaxşı, yaxşı,bağışla.-geri atılan Yusif çaş-baş halda qalıb,-İnan ki, bilmeden oldu. Sadece sağol deyecekdim.-dedi.
-Senin sağolun da bundan artıq olmayacaq ki! Adamı peşman eleyirsen ee.-Sevinc sesini başına atmışdı.
-Sen peşman eleyirsen ee adamı. Nedir, bile-bile olmadı ki. Küsürsen bir derd, barışırsan ayrı derd!
-Danışma onda menimle, Yusif! Danışma!
-Vay seni alanın halına! Yazığı iki güne infakt eleyersen.
-Esl sene gelenin halına vay olub! İki günden sonra onu da atarsan. Sen öyreşmisen axı.
Onlar dalaşa-dalaşa binalarına yaxınlaşırdılar. Hemişeki olduğu kimi bütün mehelle bilirdi ki, Yusifle Sevinc gelir.

Eli soyuducunun qapısın açıb yaxşıca göz gezdirdi ve sonra Hüseyne seslendi:
-Qaqa, yemeye heç ne yoxdur?
İçeriden Hüseynin sesi geldi:
-Qayğanaq var tavada. Sene saxlamışam.
-Iyyy! Yene qayğanaq?!-deye Eli üzünü turşutdu.
-E, olana şükür ele. Bilirsen yumurtanın biri neçe qepikdir? Beyenmirsen yeme!
Eli tavanın ağzını açdı. Orada tavanın yarısı qeder qayğanaq qalmışdı. Eli yene üzünü turşutdu.
-Bu soyuqdur axı.
-Soyuqdur, isit! Onu da men eleyim?
Eli qazı yandırıb tavanı onun üstüne qoydu. Sonra çöreyi doğramağa başladı.
-Mama gec gelecek?
-Smendedir, indilere gelmelidir.-Hüseyn köyneyinin qollarını

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 382 >>