kimdir ki?-deye İsmayıl maraql qaşlarını çatdı.
-Bizimle oxuyub,-deye eli üzünü oan tutdu,-eslinde indi de oxumalıdır. Prosto, kasıbçılığın üzü qara olsun. Yetim uşaqdır, anası orada-burada xadimelik eleyir, o da moykada maşın yuyur.
-Özünden böyük bacısı-qardaşı yoxdur ki?
-Böyük qardaşı var, prosto o bu yay esgerliye gedib deye evin ağırlığı Rehimin üstüne düşüb.
-He, bir dene balaca bacısı da var, o da menim qardaşımla oxuyur-deye Ramazan da söhbete qoşuldu.-Ele yaxşı uşaqdır ki, bu Rehim. Heç kime deyib toxunmaz, heç kiminle işi olmaz. Oxumurdu, amma terbiyesine göre müellimler onu sinifden-sinfe keçirirdiler.
-İndi derse gelmese sinifde qalmalı olacaq. Bes o bunu bilmir?
-Bilir, niye bilmir? Kefinden qalmır ki, o yazıq da.
Ele bu vaxt uşaqların “Teşkilatçı” kimi tanıdıqları Aygün müellime sinfe girib, uşaqları salamladı. Sonra üzünü sinfe tutub:
-Aha, demeli bele. Mektebimizde her il olduğu kimi bu ild de yeni il karnavalı keçirecek. Qatılmaq isteyen indiden adını yazdıra biler.-dedi.
-E müellime, bizlik deyil.-deye Mehdi ağzını büzdü.
-Niye?
-Biz orada neyleyeceyik ki? Şaxta babaya aid şeir deyeceyik?
-Yox, sene kim deyir ki, şaxta babaya şeir de? Gözel sesi olan mahnı oxuya biler, el qabiliyyeti olan resm çeke biler. Orada “İlin sön günü” adlı kiçik sergimiz de olacaq. Ya da istemirsinizse ele-bele tamaşaçı kimi de otura bilersiniz. Menden demek.
Hamı bir-birine baxdı. Heç kim razı görünmürdü. Sinfi süzen Aygün müellime:
-Ne oldu, heç kim razı deyil?-deye soruşdu.
-Yox e, müellime.-deye Leyla başını buladı.
Aniden gözü Sevile sataşan Aygün müellime ondan qatılmaq isteyib-istemediyini xeber aldı. Sevil ise istemediyini dedi. Aygün müellime daha heç ne soruşmayıb sağollaşıb sinifden çıxdı. Mehdi onun arxasınca deyinmeye başladı:
-Bu da bekar adam axtarır. Karnavala birinciler getsin.
Sanki İsmayılın ağlına nese geldi.
-Belke özümüz teşkil eleyek?-deye üzünü etrafındakılara tutdu.
-Neyi?-deye Eli ona baxdı.
-Şenliyi de. heç

<< 1 ... 242 243 [244] 245 246 ... 382 >>