keçirmemisiniz?
-Sinifde?-deye Mehdi de ona baxdı.
-He, sinifde.-İsmayıl kinaye ile ona baxdı.-Ondansa mektebin karnavalına gedek de. Başqa yerde. Bele ailevi restoran kimi bir yer tutaq. On-on beş nefer olsa besdir. Onsuz da qurtarıb gedirik, nese bir xatire qalsın da.
Onun bu teklifi dostlarının da ağlına batdı ve şenliyi keçirecekleri yeri götür-qoy elemeye başladılar. Bu vaxt tengenefes sinfe giren Zaman üzünü sinfe tutub:
-Uşaqlar, xeberiniz var, mektebimizden qız qaçıb?-deye sesini qaldırdı.
Hamı teeccüble bir-birine baxdı. Nuray bacsına teref eyilib:
-Ala, ikisi itib, biri bitib.-deye pıçıldadı.-Qemerle oturan bundan artıq olmayacaq ki.
-Kim qaçıb, sencanı?-deye Mehdi xeber aldı.
-Sizce?
-E biz ne bilek?-Mehdigilin partasına söykenen Yusif üzünü turşudaraq soruşdu.-Mektebde o qeder qız var ki.
-Heç kim bilmese de, sen bilmelisen, Yusif.-deye Zaman ona göz vurdu.-Köhne sevgililerindendir. Aynur.
-Aynur?-onun adını eşiden Züleyxa özünden ixtiyarsız evvel Zamana, sonra daYusife baxdı.
Aynur Züleyxagilin qonşusu, Yusifin de köhne sevgililerinden idi. Mehz hemin il, doqquzuncu sinifde Aynura gözü düşen Yusif söz aparıb-getirsin deye Züleyxaya yaxşı, hetta çox yaxşı davranır, “gözünün üstünde qaşın var” demirdi.
Gözlerini Züleyxadan çeken Yusif Zamana:
-Eşi, qaçıb, qaçıb da. Allah xoşbext elesin. Bundan bize ne?-deye ağzını yaydı.

Növbeti teneffüs. Elleri cibinde dehlizi o baş-bu baş eden İsmayıl sanki etraf alemden tecrid olunmuşdu. “Ona yaxın olmaq istedim, amma daha da uzaqlaşdım. İndi men ne edecem? Heç üzüme de baxmır. Yeni, doğrudan o meni sevmir? Bes o ürkek baxışlar, o gülümsemeler? O, hamıya qarşı beledir ki? He. Belke de men sehv eleyirdim. Belke de o, hamıya eyni cür baxır, eyni cür gülümseyir. Men ona ferqli baxdığım üçün ferqli de görürdüm. Ehh..”
Zeng vurulmuşdu. Dehlizlerde ses-küy getdikce azalır, müellim ve şagirdler siniflerine telesirdiler. Yeyin addımlarla üçüncü mertebenin orta pillekeninin başına çatan Kerem pillelerde

<< 1 ... 243 244 [245] 246 247 ... 382 >>