ayaqlarım getmir.-Sevil halsız şekilde dillenib başını partasının üstüne qoydu. Ağlamsınaraq-Ona bir şey olsa, men neyleyerem?-dedi.
İsmayılı pillekende oturtmuşdular. Huşu özünde idi. Sadece qaşı qanamışdı ve ellerinde yüngül sıyrıqlar var idi. Xeyal müellim de onun yanında oturub salfetle qaşının üstünü temizleyirdi. Üzünü onun başının üstünde dayanıb telaşla ona baxan İsmayılın sinif yoldaşlarına tutdu:
-Yaxşısı budu, siz bunu tibb otağına apalın. Tibb bacısı da baxsın, sınığı, çıxığı valsa.
Etiraz eleyerek ayağa qalxan İsmayıl gözleri qaraldığından yeniden aşağı oturdu.
Qızlar Ayanı dövreye qalaraq hadiseni xeber alırdılar.
-Men üçüncü mertebede idim. Bir de aşağıdan tarappıltıya oxşar möhkem ses geldi. Xatire müellimegil de pillekende idiler. Tez qaçıb gördük ki, İsmayıl ikinci mertebede, pillekenin eteyindedir. Birinci yaxınlaşmağa qorxduq, çünki terpenmirdi. Sonra Xeyal müellim yaxınlaşaraq nebzine baxdı, bize dedi ki, narahat olmayın, nebzi aıtır. Sese müellimler otağındakı müellimeler de çıxdı. Sonra da siz geldiniz.
-Bunun fikri özünde olmayıb ki, bele ayağı sürüşüb?-deye Sevinc maraqla soruşdu.
-Yazıqda ağıl, fikir qoyublar ki?-Günay kinaye ile dillendi.-Bir heftedir havalı kimi gezir.
Nuray bacısının qolunu dümsükledi. Hamı onun neden kimden danışdığını bilirdi. Bu vaxt Xatire müellime onlara yaxınlaşıb burada dayanmamalarını, sinfe getmelerini dedi.
-Yaxşı müellime.-deye qızları qabağına salan Leyla zarafatla-Düşün qabağıma görüm, hamınıza qayıb yazacağam.-dedi.
-Doroqie, bes Şakir müellim hara getdi?
-Bayaq telefonla danışırdı. Geler de indi.
-Bes oğlanlar?-deye Sevinc arxaya boylandı.
-Sene oğlanlar lazımdır?-Leyla ağzını büzdü.-Gedek, bir-iki deqiqe oğlanlarsız sinfin dadını çıxaraq.
Züleyxa elleri qoynunda sinfin kandarında dayanıb dehlize boylanırdı. O, uzaqdan qızların geldiyini görüb Sevile işare eledi. Sevil tez üz-gözünü silerek durub pencerenin qabağına keçdi. Züleyxa ise artıq yaxınlaşmaqda olan qızlardan:
-Ne oldu?

<< 1 ... 245 246 [247] 248 249 ... 382 >>