çıxmışdınız çöle?-deye Şakir müellim oğlanlara nezer salaraq başını buladı.
-Yox müellim, qızlar qorxmasınlar deye yanlarında dayanmışdıq.-Mehdi diger oğlanlara baxaraq güle-güle dedi.
-Yaxşı, bes haradan bildiniz ki, siçan polun altındadır?
Hamı bir-irine baxdı. Mehdi yeniden dillendi.
-Müellim, aramızda en qorxmazını,-eli ile arxanı işare eledi,-İsmayılı içeri gönderdik ki, baxsın. O da baxıb gördü ki, sinifde “s” herfi ile başlayan heç ne yoxdur.
Bezileri bunun menasını başa düşüb qımışdılar. Şakir müellim başını buladı.
-Başdan-ayağa oyunsunuz. Ne ise,-sonra saatına baxdı,-dersden uje on deqiqe keçib. Açın görüm, ne vermişdim.

Artıq ders qurtarmışdı. Uşaqların ekseriyyeti getse de, dostları dehliz ve pillekenler dolub-boşaldığına ve İsmayılaını bu veziyyetine göre zengden sonra çıxmağı qet etmişdiler. Kerem elini İsmayılın çiynine vuraraq özünden emin şekilde dedi:
-“He” deyib de sene, daha ne isteyirsen?
-“Vaxt ver.” demek “he” demek deyil ki, Kerem.-deye Eli narazılıqla ona baxdı.
-Bes ne demekdir? “He”nin yarısıdır da.
-Ehh, bilmirem sevinim, yoxsa...-İsmayılın meyus halda portfelini yığışdırırdı.
Gödekçesini asılqandan götüren Yusif maraqla sinfe göz gezdirib:
-Bu Mixaylo hara getdi?-deye soruşdu.
-Hara gedecek, qız dalınca.
-İşi-gücü qurtarıb e onun da.
Yusifin bu sözüne hamı dönüb maraqla ona baxdı. Bu vaxt ikinci növbenin uşaqları-sekkizinciler hay-küyle sinfe doluşdular. Qaça-qaça partasına telesen kim, çantasını partasının üstüne atıb çöle qaçan kim, dalaşan kim, danışan kim... İsmayılgil onların geldiyini görüb yavaş-yavaş ayaqlandılar. Bir elinde özünün, digerinde İsmayılın portfeli olan Eli birden pencerenin qabağında arxası qapıya teref olan bir qızla söhbet eleyen ortaboylu, dolubedenli, üzünden zehm yağan oğlanı gördü. Bu ki, Raminle dalaşan oğlan idi. Oğlan onu görüb duruxsa da sonra yeniden söhbetine davam eledi. Yusifle Kerem heresi İsmayılın bir qolundan tutub çöle çıxardılar. Elini qapnın ağzında donmuş görüb maraqla ne

<< 1 ... 251 252 [253] 254 255 ... 382 >>