ciddileşib-Yaxşı, sağol.-dedi ve onlar sağollaşdılar.
Artıq saat ikiye yaxınlşırdı. Hemişeki bazarlardan ferqli olaraq bu gün erkenden oyanan Yusif “Uşaqlarla görüşecem.” “Test almalıyam.” behaneleri ile saat ondan evden çıxmışdı. Dünenki uğursuz hediyye axtarışından sonra bu gün emelli-başlı bir de dükanlara baxmaq isteyirdi. O, her il Sevincin sevimli “mışka”larını üç gün evvelden Zahide sifariş verir, o da hemin meyarlara uyğun oyuncaqlar getirirdi. Bes bu il? Özü de Sevince qarşı münasibetinin deyişdiyi bir zamanda... Bir neçe, hetta dünen baxdığı hediyye dükanlarına bir daha baxsa da ne cibine, ne de isteyine uyğun bir şey tapa bilmedi.
Blokla çatan İsmayıl blokun gireceyinde bacısı ile rastlaşdı. Onu görüb qardaş edası ile:
-Hara bele?-deye soruşdu.
-Qrup yoldaşlarımla görüşmeye. Oradan da kitabxanaya.
-Bazar günü kitabxana açıq olur?
-Beli, eziz qardaşım. “Axundov” açıq olur.
-He, yaxşı get. amma gecikme, ha.
-Baş üste, Verdiyev!-deyib Leyla güle-güle herbiçilere mexsus bir jestle dedi.
Ele bu vaxt İsmayılın gözü binadan biraz aralıdakı dükana giren Seville bacısına sataşdı. Özünden ixtiyarsız “Sevil.” dedi. Leyla maraqla etrafa boylanaraq:
-Sevil? Hanı?-deye soruşdu.
-De, qabaqdakı mağazaya girdiler.
-Yaxşı da?-Leyla qardaşından aralanaraq,-Helelik, onda. Men gedim gelecek gelinimize baxım.
-Leyla! Hara gedirsen?
-Sen göstermirsen. Men de özüm görecem.
-Bax ha, menim bacım olduğunu ağzından qaçırma. Vabşe onunla danışma.
-Yaxşı, narahat olma. Sadece deyecem ki, “İsmayıl sene salam deyir.”
-Ay qız! Deli olmusan? Getme ora!
Lakin Leyla qardaşının dediklerini eşitmemezliye vurub qaça-qaça dükana girdi. Alıcılar tek etirler olan refe yaxınlaşdı, amma bir gözü de Sevilde idi. Sevili deqiqleşdirmeye çalışırdı. İsmayılın danışdıqlarından balacaboy, sarışın, arıq, mavi gözlü ve sarışın qızın Sevil olduğunu yeqin etdi. Bir xeyli gözaltdan onu süzdü. Sesi de görünüşü qeder ince olan bu qız Leylanın da üreyine yatmışdı. O, qardaşının çox zövqlü

<< 1 ... 267 268 [269] 270 271 ... 382 >>