yalan!-Adı Caviddir. Beş ildir görmürem.-Sevinc guya meyus halda dodaqlarını büzdü.
-Ne? Şto? What? Beş il?-Asya teeccübünü gizlede bilmedi.
-He, ne var ki, burada?
Ele bu vaxt Xaver xala elinde mobil telefonla içeri girdi. Kiminlese danışırdı.
-Gözle, verirem indi.-o telefonu qızına uzadıb-Rena xaladır.-dedi.
Sevinc telefonu götürüb evvelce güle-güle danşsa da bir deyib rengi qaçdı. Danışa-danışa qaşları çatıldı. Gücle gülümsemeye çalışdı. Birteher danışıb qurtardı ve telefonu anasına qaytara-qaytara:
-Yeni ilde gelirler.-dedi. Üzündeki ise sevincden çox narazılıq ifadesi idi.
Lakin Xaver xala bunu başa düşmeyib:
-Bilirem,-dedi,-eri bir aylıq otpuska götürüb. Bura bacısıgile gelirler. Bizde de qalacaqlar.
Belece Xaver xala qızların çay isteyib-istemediklerini xeber alanadan sonra yeniden onları tek qoyub otaqdan çıxdı. Sevincin yalanı deyesen başına iş açacaqdı. Fikirli gözlerini süfreye dikib sessiz dayanmışdı. Onu bele gören refiqeleri teeccüble bir-birilerine baxdılar. Sonra Asya:
-Doroqoya, ne olub?-deye soruşdu.
-Heç, bayaq deyirdim e, anamın refiqesigil, onun oğlu zad. Yeni ilde bize gelecekler.
Qızlar sevincek bir-birilerine baxıb gülüşdüler ve Sevince göz aydınlığı da verdiler. Güle bilmeyen birce Sevinc idi.
Artıq saat beşe işlemişdi. Zahid dükanda müşterinin pulunun qalığını qaytarırdı ki, Yusif hövlank içeri girib salamsız-kelamsız:
-E Zahid, qardaşının gül dükanı niye bağlıdır?-deye soruşdu.
-Yavaş!-deye Zahid müşterini işare eledi.
Yusif susdu. Müşteri sağollaşıb çıxandan sonra Zahid hirsle soruşdu:
-He, nedir?
-Vahidin gül dükanı niye bağlıdır?
-Mal vurmağa gedib.
-Bu günü gözleyirdi?-deye Yusif elini möhkemce refe vurdu.
-Sen gülü neyleyirsen?
-Dovğa bişirecem, göyerti tapmıram. Gülü neyleyerler? Hediyye verecem.
-He, bağışla daha. Vahid bu gün dükanı çetin açar.
-Gözünden gelmesin, e! Ne vaxt Vahid seni eliboş qaytarıb?
-Bu gün heqiqeten lazım idi.
-Vaay,-Zahid bic-bic ağzını büzüb,-demeli, mesele bele ciddidir?-deye

<< 1 ... 269 270 [271] 272 273 ... 382 >>