başını bulayan Ülviyye müellime üzünü Eleddine tutdu-Eleddin sual ver.
Yusif yerine oturaraq sual axtarırmıştek kitabı vereqleyir, heyecanını gizletmeye çalışırdı. Onun bu halını ise sinifde bir tek Eli başa düşürdü.
Teneffüsde çölden sevincek gelen Mehdi qapıya söykenib içeri seslendi:
-İsgenderov, iki deqiqe çöle gel.
Kenan başını qaldırıb ona seslenen Mehdiye baxıb narazı halda:
-Nedir, ne olub?-deye soruşdu.
-Eşi, gel de. Niyesini çölde bilersen.
-Yaxşı.-deyib Kenan yerinden duraraq qapıya teref getdi.
Arabir ösküren Yusif hem de üşüdüyünü hiss eleyirdi. Başında ise ağrı ile fikir mübarize aparır, onu haldan salırdılar. Dayanmadan dünen olanları fikirleşirdi. Yeni, o ne gözleyirdi? Bir deste gülle Sevincin qelbini feth etmeyi? Bu ki, axmaqlıq idi. Onun bayaq tarix dersinde vermek istediyi sual da ele bu idi: niye? Niye Cavid? Cavabını bilse de heç cür qebullana bilmediyi sual. Amma başqa çaresi de yox idi. O, başqasını sevirdi.
-Ne olub?-bayaqdan onu izleyen Sevinc soruşdu.
-O başqasını sevir.
-Kim?-deye Sevinc duruxdu.
Gözlerini partadan çekib sağ terefine baxan Yusif yalnız indi sual verenin Sevinc olduğunu görüb tutuldu. İndi ne deyecekdi? Gözlerini qaçıraraq:
-O da o...deyir ki, el çek menden. Başqası var.-dedi.
-Kiim? Sss..sevdiyin qız?-Sevinc heyecanını gizletmeye, gülümsemeye çalışırdı.
-He, o.-Yusif qaşlarını çatıb Sevince baxdı.-Sen haradan bilirsen?
-Keçen defe adımıza pis söhbetler çıxan vaxt sen demişdin ki, başqa birini seve-seve dostunla adına söz çıxmağı pis şeydir. Men de eyni hisleri keçirirem.
-He, görürsen ki. Heç o yadımda deyildi.-Yusif bunu indi xatırladı.
-Fikir eleme, dost. Qızdır da, naz eleyir. Menim dostuma yox deyen qızın ağlı yoxdur.-yene de süni gülümseme.
-Yoox, ele deme. O çox ağıllı qızdır.-Yusifin gözlerinde keder dolu bir tebessüm göründü.
Sevinc ondan daha heç ne soruşmayıb Asyanın teklifi ile çöle çıxdı.
Eli yene de öz sevimli müellimi ile test eleyirdi. Ayan ona sehvlerini başa salırdı.
-Bax Eli, bu

<< 1 ... 276 277 [278] 279 280 ... 382 >>