ese-ese sol köyneyinin qolunu qatlayaraq-Görürsen?-dedi.-Keçen il yolda bir oğlan mene söz atmışdı deye qardaşım hemin oğlanın başını divara vurub partlatmışdı, menim ise qolumu peçe basmışdı.-onun sol qolunda uzun bir yanıq izi var idi.-İndi başa düşdün, men ne demek isteyirem? men yaşamaq isteyirem!-danışdıqca Zerifenin göz bebekleri böyüyür, elleri kimi dodaqları da esirdi.
Eşitdikleri ve gördükleri qarşısında Kenan donub qalmışdı. İnsan insana bunu eleyermi?
-Bağışla,-meyus halda gözlerini yere dikib qeherden tutulan boğazını yaşlayaraq,-söz verirem, mene göre bele işgenceler çekmeyeceksen.-dedi.
-Sen bağışla.-Zerife sakitleşmeye çalışıraq-Bunları sene demeli deyildim. Amma mecbur eledin. Özüne yaxşı bax.-dedi ve ondan aralandı.
Kenan ise sanki durduğu yere mıxlanmışdı. Sanki bedeni de daşa dönmüşdü. Ne hereket eleye, ne de bir addım ata bilirdi. Qefilden sol terefinde bir ağrı, ardınca ise keyime hiss eledi. Özünü pencerenin artırmasına söykenib gözlerini berk-berk yumdu, eli ile sol çiynini, qolunu ovmağa başladı. Bu vaxt anasının dedikleri geldi ağlına. Beli, heyat onu sınayırdı. Amma deyesen, o bu sınaqdan üzüağ çıxa bilmeyecekdi.Artıq dördüncü ders başlamışdı. Davamiyyeti yoxlayıb qelemi jurnalın üstüne qoyan Mirvari müellime eyneyinin altından sinfi nezerden keçirib ah çekdi:
-Göresen, davamiyyetin yüz faiz olduğunu görmek mene qismet olacaq?-sonra üzünü Kereme tutub-Rehimi görsen, de ki, derse gelsin.-dedi. Amma deyesen Keremin fikri özünde deyildi.-Kerem! Seninle deyilem?!-deye Mirvari müellime bu defe sesini qaldırdı.
Diksinen Kerem:
-Bbb..beli?-deye ona baxdı.
-Senin fikrin haradadır? Deyirem ki, Rehim niye derse gelmir?
-Müellime, ailelerinin veziyyeti çetindir deye o da işleyir.
-Ay Kerem, men de başa düşürem e, veziyyetleri yaxşı deyil. Amma derse gele bilmese onun veziyyeti de pisleşecek. Qayıbları baş götürüb gedir. Heç olmasa, heftede bir-iki defe gelib özünü gösterib getsin de.
-Müellime, men de demişem. Amma deyri ki, işle mektebi

<< 1 ... 278 279 [280] 281 282 ... 382 >>