çatdıra bilmerem.
Arabir ösküren Yusifin halsız siması Mirvari müellimenin gözünden yayınmadı.
-Ne olub, ay Yusif? Niye xestelenmisen?
-Heç müellime.
-Müellime, ne olacaq? Dünen bütn günü he...-Mehdi sonda anda “hediyye” demekden özünü saxlaya bildi.-heyet-bacada sülenib.
-Dirseyim çıxdı e, seni dümsüklemekden!-Eli ona sarı eyilib hisrli-hisrli pıçıldadı.-Peşman eledin, bir söz demeye. Mehlenizdeki qeybetçi arvadlara oxşamısan lap.
-Yusif bu heyet-bacadan el çekmedi de. İndi kimin blokunun ağzını kesdirmişdin?
Onun zarafatla verdiyi bu suala hamı gülüşdü.
-Yox, müellime, ele bir şey deyildi.
-Deyeceklerim hamınıza aiddir.-Mirvari müellime üzünü sinfe tutdu.- İndi sizin her saniyeniz qızıl deyerindedir Ona göre de vaxtınızı boş-boş şeylere serf elemeyin. İndi size vacib, heyatınızın menası kimi görünen hisleriniz gelecekde, dar meqamda sizin kömeyinize çatmayacaq. Bilirem, onlar da lazımdır. Amma ona qeder heyatda öz ayaqlarınızın üstünde dayanmaq, hislerinize layiq bildiyiniz insanlarla xoşbext bir ömür yaşamaq üçün oxuyun!
Mirvari müellimenin bu hikmetli sözlerini Mehdi özünemexsus bir şekilde tamamladı
-Lenin baba ne deyib? Oxumaq, oxumaq, yene de oxumaq!
Onun bu sözüne yüngülce başını bulayan Mirvari müellime yeniden üzünü uşaqlara tutub:
-Altıncı gün, axırıncı saat valideyn iclasıdır. Analarınıza deyin, hamı bir nefer kimi gelsin.-dedi.
-Müellime,-Sebuhi yerinde yayxanmış halda dillendi,-bir nefer hamı kimi gele bilmez?
-Gele biler, niye gelmesin ki?-Mirvari müellime kinaye ile ona baxdı-Anana deyersen hamının yerine geler. Düz otur!
-Müellime, mence “Valideynler iclası”nın adını deyişib “Analar iclası” qoysunlar.-deye Zaman yeni bir şey keşf etmiştek sevincek dillendi.-İclasa ataların geldiyini ne vaxt görünüb ki?
-Deliden doğru xeber!-deye Mirvari müellime ona baxıb başını buladı.-Ne ise, bu gün çox lağlağı elediniz. Açın görüm, kitablarınızı.
-Müellime,-Mehdi yeniden dillendi,-son bir şey de deyim, sonra keçek derse, ne olar?
-Yaxşı

<< 1 ... 279 280 [281] 282 283 ... 382 >>