yaxınlaşdı.
Xanım xala onu kenara çekerek qulağına pıçıldadı:
-Sizi bir oğlan soruşurdu.
-Oğlan?- deye Xatire müellime teeccüble ona baxdı.
-Beli, bele besteboy oğlan idi. Axsayırdı, elinde de elil esası var idi. Nese üz-gözü xoşuma gelmedi. Dedim ki, ele birini tanımıram. Ehtiyatlı olun, müellime.
Rengi ağappaq olmuş Xatire müellimenin üreyi tez-tez döyünmeye başladı. Xanım xalaya teşekkürünü bildirib hemkarına getmesini dedi. Fikri ise qapıçının dediklerinin yanında idi. Onu kim soruşa bilerdi axı? Besteboy, axsayan? Ne qeder fikirleşse de ağlına heç kim gelmirdi.
Eli, Mehdi ve Kerem mektebden bir xeyli aralanmışdılar. Mehdi Eliye Kenandan danışırdı:
-Getdim gördüm, ne, Kenan pencereye yapışıb qalıb. Rengi de ki, meyit rengi. İnan ki, aparmağıma peşman oldum.
Ele bu vaxt Kerem qabağı işare ederek:
-A, o kimdir?-deye oğlanlara baxdı.
-Kim?-deye onlar da qabağa boylandılar.
Onlardan texminen beş-on addım aralıda geden Xatire müellime ile Ayanın arxasınca bir oğlan
gedirdi. Açıq-aydın hiss olunurdu ki, hündürboylu, düz qametli bu oğlan onları izleyir. Ve o da açıq-aydın hiss olunurdu ki, Xatire müellime ile Ayan bu veziyetden narahatdırlar. Kerem yanındakılara nese işare eledi. Onlar binaların arasındakı yola girib kesdirmeden Xatire müellimegilin qabağına çıxdılar. Qefilden onları qarşılarında gören Xatire müellime ile Ayan diksindiler. Mehdi ile Eli ise tesadüfen qarşılaşdıqlarını deyirdiler. Birce Kerem dinmirdi. Elediyi hereketlere göre indi Xatire müellimenin üzüne baxmağa utanırdı.
-Necesen, ay Kerem?-onu fikirli gören Xatire müellime halını xeber aldı.
-Yaxşıyam müellime, siz necesiniz?-deye cavab verse de üzüne baxa bilmedi.
Eli ile Mehdi ise tez-tez arxaya baxıb aralarında nese pıçıldaşırdılar.
-He, yaxşı ki, geldik. Daha getdi.
-He, daha gelmir. Yaxşı xeber tutduq.
-Ne olub, ne gelmir?-deye onları bele gören Ayan teeccüble soruşdu.
-Heç, marşrutu deyirdik.-deye Mehdi veziyyetden çıxmağa çalışdı.-Gec-gec gelir. Keçen defe de marşrut

<< 1 ... 282 283 [284] 285 286 ... 382 >>