çatdıqlarını bildi.
Xatire müellime hazırlıqda şagirdlere mövzu haqqında danışırdı. Birden onun diqqetini telefonuna gelen zeng çekdi. Telefon sessizde idi ve ekranda “Gizli nömre zeng edir.” yazısı yanıb-sönürdü. Bu onu telaşlandırdı. Bu gün qapıçının dedikleri, arxalarınca düşen oğlan ve bu zeng-bunların hamısı ne demek idi axı? Daxili narahatlığı ve qorxusu üzüne de vurmuşdu.
-Müellime, ne olub, yaxşısınız?
Deyesen şagirdleri de onun halının deyişdiyinin ferqine varmışdılar. Ona göre de birteher özünü ele alıb qaldığı yerden izahına davam eledi.
Axşam düşürdü ve hava qaralmağa başlamışdı. Fikri hele de bu gün gördükleri ve eşitdiklerinin yanında olan Kenan hazırlıqdan eve gedirdi. Zerifenin qardaşı terefinden döyüldüyünü bilse de bu gün gördüyü menzere onu derinden yaralamışdı. “Axı niye? İnsan öz bacısına qarşı niye bu qeder qeddar ola biler ki? Meger onun qardaşının vicdanı yoxdur? Ona el qaldıranda birce defe de olsa dayanıb bunun nece qurtara bileceyini fikirleşmir? Yeni o “zibil” insanı bu qedermi özü qarşısında aciz eder? Heyata bax! Menim on iki ildir bacım üçün burnumun ucu göyneyir, o ise elinde olanın qedrini bilmir, onu mehv eleyir.” Bütün bunları fikirleşe-fikirleşe döngeye çatmışdı ki, sadece döngeden çıxan maşının işıqlarını göre bildi... Yere yıxıldı. Maşın ise siqnal vererek süretle onun yanından ötüb keçdi. Ellerini yere direyib dikeldi. Etrafına boylandı. Bu zaman sağ terefinde bir qızın dizlerini tutaraq ufuldadığını gördü.
-Leyla?-deye teeccüb ve çaşqınlıqla ona baxdı.
-Axşamın xeyir,-Leyla ağrısını hiss eletdiren ses tonu ile gülülmseyerek ona baxırdı,-sen heyatınla niye oynayırsan?
-Meeen? Men fikirli idim. Ne oldu ki?
-Ne oldu?-Leyla kinaye ile gülümsedi.-Maşının üstüne gedirdin, daha ne olmalıdır? Men qolundan dartmasaydım...
-Çox sağol. Mene göre sen de...
-Eybi yox, esas odur salamatıq.
Kenan tez ayağa qalxdı. Lakin bir deyib büdredi, çünki celd qalxdığından ayağında güclü ağrı hiss elemişdi. Biruze vermemeye çalışıraq

<< 1 ... 285 286 [287] 288 289 ... 382 >>