birinci yeri tutmusan. Tebrikler! Yanvarda ikinci turda iştirak edeceksen.
Bir anda sinfi alqış sedaları bürüdü. Mirvari müellime ise elni masaya vuraraq:
-Yaxşı, dersdeyik, bazar yaratmayın! Sakit!-deye qışqırdı.
-Müellime,-deye Leyla heyecanla dillendi,-bes qalanlar?
-Qalanlar da ki, Ayan ikinci, İsmayıl ve Kenan üçüncü, Leyla ise dördüncü yer. Sevinc, Yusif, Züleyxa, bir deki ekizler yer tuta bilmeyibler.
İkinci yeri tutduğunu eşiden Ayanın kefi pozuldu. Balaca uşaqlartek elleri yanaqlarına, dirseklerini ise partaya direyib oturdu. Dodaqlarını büzüb yazıq baxışlarla etrafa boylandı. Ona baxan Eli mimika ile “Ne olub?”deye soruşdu. Ayan meyus halda çiyinlerini çekdi. Eli gülümsedi. Ayan indi o qeder mesum be şirin görünürdü ki.
Teneffüsde İsmayıl evvelki yerine-qabaq pencereye yaxınlşıb dayandı. Artırmaya söykenib gözlerini lövheye dikmiş Sevile baxmağa başladı. Artıq iki hefteye yaxın idi ki, o belece ümidle Sevilden cavab gözleyirdi. Sebri de tükenmek üzre idi. “Eger sevmirdinse, konkret sevmirem deyerdin de. Daha niye canıma alırsan?”
-Sevil-deye ona seslendi.
-He?-Sevil diksinib ona baxdı.
Fikrinden keçirdiklerini diline getirmek istese de İsmayıl yalnız:
-Zülüş niye gelmeyib?-deye soruşa bildi.
-Xestedir, qrip olub.
-He? Allah şefa versin.
Sevil eslinde İsmayılın ondan ne soruşmaq istediyini başa düşmüşdü. Çünki son iki hefte idi ki, İsmayıl ona bele sual dolu baxışlarla baxır ve menasız suallar verirdi.
Artıq ikinci ders başlamışdı. Fikirli halda sinfe giren Xatire müellime uşaqlarla salamlaşdı. Her kesi ona ne olduğu düşündürürdü. Çünki onun dalğın siması heç kimin nezerinden qaçmamışdı. Çantasını masanın üstüne qoyub sinfe göz gezdirdi.
-Ele bu qedersiniz?-deye xeber aldı.
Leyla tesdiqledi. Daha heç ne soruşmayan Xatire müellime jurnalda qayıbları yazırdı ki, birden Mehdi dillendi:
-Müellime, çöle olar?
-Mehdi, teneffüs ele indi qurtarıb. Olmaz.
-Müellime, teneffüsde Eli söhbete tutmuşdu. Vacib olmasa, icaze istemerem. ne olar, icaze

<< 1 ... 288 289 [290] 291 292 ... 382 >>