görüb başını bulaya-bulaya:
-Bu on birlerin elinden ders keçmek olmur ki,-dedi, sonra üzünü Eleddine tutub hökmle,-Eleddin, get o birilerini de yığ, getir!
Eleddin bir oğlanlara, bir de müellime baxıb ayağını çeke-çeke qapıya yaxınlaşdı.
-Müellim,-Kenan dillendi,-onlar direktorun otağının qabağındadırlar, indi gelecekler.
-Direktorun dersdir?-deye Ehmed müellim qışqırdı,-Direktor çıxıb onları orada görse, alınlarından öpecek? Oturun yerinize!-sonra üzünü qerarsız şekilde qapıda dayanmış Eleddine tutdu,-Sen hele buradasan? Demedim, get çağır onları?
Eledin heç ne demeyib sinifden çıxdı. Çox keçmedi ki, qaça-qaça qayıtdı.
-Müellim, direktor Qemeri çağırır.-dedi
Qemer yene tutuldu. Qorxusundan esmeye, ağlamsınmağa başladı. Qorxa-qorxa bir müellime, bir de qızlara baxdı. “Get.”deye müellim başı ile işare eledi. Ayan da onnula getmek üçün müellimden icaze istedi. Onlar sinifden çıxdılar. Direktorun otağının qabağına çatanda Eli onu görüb özünü divarı diger üzüne verdi. Üst-başını düzeldib, üz-gözünü silmeye başladı. Lakin Ayan onu hele görmemişdi. Katibe direktorun ancaq Qemeri çağırdığını deyib ayanı içeri buraxmadı. Heç on deqiqe keçmedi ki, otaqdakılar çıxdılar. Melum oldu ki, direktor oğalnların her birini Qemerden üzr istemeye mecbur edib.Zeng çöle vuruldu. Dehlizlerde yene hereketlenme, yene ses-küy başlandı. Dersden çıxıb müellimler otağına gelen Xeyal müellim otağın qabağında iki şagirdle söhbet eleyen Xatire müellimeni salamlayıb içeri keçdi. Girecekde-sol terefdeki masanın üstünde yanıb-sönen telefon onun diqqetini çekdi. Telefonun kime aid olduğunu bilmese de bir anlıq ayaq saxlayıb “Gizli nömre zeng edir” yazısını oxuya bildi. Sonra pencere terefdeki maslaara yaxınlaşıb masalardan birini çekib oturdu. Çox keçmedi ki Xatire müellime de müellimler otağına giren masanın üstündeki telefona baxıb esebileşdi, esebi halda elini alnına ve üzüne gezdirib fikirlemeye başladı. Simasında eseble yanaşı narahatlıq ve telaş da var idi. Xeyal müellim yalnız indi

<< 1 ... 291 292 [293] 294 295 ... 382 >>