gülmemek üçün özünü gücle saxlayırdı. O üzünü sol terefe çevirib pıçıltı ile yanındakına:
-Gördün, dos...-demek isteyirdi ki, sol terefinin yene boş olduğunu görüb meyus halda dayandı.Mektebde işleri gec bitdiyinden Xatire müellime bu gün mektebden gec çıxmalı olmuşdu. Telefonunu çıxarıb saat baxdı. Üçe beş deqiqe işleyirdi ve saat dördün hazırlığına hele iki saata yaxın vaxtı qalırdı, ksreks yerine gede de bilerdi. Ona göre de yolunu deyişib binaların arası ile getmeye başladı. Hava tutqun ve külekli idi. İki gündür rayonlara yağa qarıın havası buralara da çatmışdı. Etrafda ise ele de çox adam yox idi. Sanki soyuq ve cansıxıcı hava çoxlarına evden çıxmamaq üçün behane olmuşdu. Xatire müellime yene de izlenildiyini hiss eledi. Tez dönüb arxaya baxdı. Arxasınca gelen sadece mektebli bir qızı idi. Gözlerini yumub derinden nefes aldı. Biraz rahatlaşmışdı ki, el telefonuna zeng geldi. Qorxa-qorxa elini cibine aparıb telefonu çıxardı. Gözlerini yumub qorxa-qorxa telefonu özüne teref tudu. Asta-asta gözlerini açdı. “Ayan zeng edir”yazısını görüb derinden nefes aldı. Telefonu açdı, lakin diger terefden Ramin sesi gelirdi. O, xalası qızından bu gün derse gele bilmeyeceyi üçün sinif rehberinden icaze almağını istese de Xatire müellime artıq mektebden uzaqlaşdığını dedi. Telefonu söndürüb yeniden cibine qoydu. Birden qabağını kiminse kesdiyini hiss eledi. Başını qaldırıb baxanda gözlerine inana bilmedi. Üreyi çırpınmağa, bedeni esmeye başladı.
-Salam, necesen?-qarşısındakı kinaye ifade eden ses tonu ile dillendi.
Xatire müellime ona ters-ters baxıb aralanmaq isteyirdi ki, o yeniden özünü onun qabağına verdi:
-Gözlemirdin meni?
-Gözlemeli idim?-deye Xatire müellime acıqlı-acıqlı onu süzdü.
-Ne bilim. Vaxt var idi, hevesle gözleyirdin.
-Düz deyirsen: “Vaxt var idi.”-qarşısındakını eli ile yana iteleyib-Çekil!-deye keçmek istedi.
-Zenglerime niye cavab vermirsen?
Xatire müellime dayanıb diqqet ve kinaye ile onu düzdü:
-Sen idin?
-He. Belke sen başqasını

<< 1 ... 293 294 [295] 296 297 ... 382 >>