Dürdanenin araçılığı ile Xatireye “sevdiyini”dedi ve gözlediyi qarşılığı da aldı. Hele ki, her şey hamının istediyi kimi gedirdi. Ülvinin dostları ise teeccüb içinde idiler. Ülvi Xatire kimi bir qızın üreyini feth etmeyi bacarmışdı ve tezlikle merci de udacaqdı.
Mekteb heyatının son ayı, ayrılıqlar ayı-may yetişmişdi. Bir terefden sevimli müellim ve sinif yoldaşlarından ayrılacağı üçün kederli olan Xatire diger terefden de Ülvi ile teselli tapırdı. Ona ele gelirdi ki, mekteb bitse de onların sevgisi bitmeyecek.
Her şey qefil baş verdi. Günlerin birinde-teneffüsde Ülvinin sinifden olmadığını gören Xatire onu axtarmaq üçün çöle çıxdı. Gözleri ile dehlizde-uşaqların arasında onu axtardı, tapmayıb pillekene doğru getdi. Birinci mertebeye çatanda Ülvinin pillekenin altında dostları ile danışdığını eşitdi. Eşitdi, amma eşitdiklerine inana bilmedi:
-Ne direşmisiniz e? Pulumu verin de.
-Ne pul? Mercin vaxtı hele dolmayıb.
-Ne ferqi var? Esas odur men qızı toruma sala bilmişem.
-Amma öz aramızdır, Xatire kimi bir qızı ne ele aldın? Halaldır!
-Ale, bes meni ne bilmişdiniz? Xatire kimi minini ele alaram.-deye Ülvi qürrelendi.
Xatire eşitdiklerinden şoka düşmüşdü. Tez pilleleri endi. Oğlanlar onun geldiyini görüb Ülviye göz-qaş eleyerek aralandılar. Xatireni qarşısında görcek teeccüblendi.
-Xa...Xatire?
-Ülvi, bu ne demekdir?
-Ne ne demekdir?
-Özünü bilmemezliye vurma! Oğlanlarla neden danışırdın? Ne mercidiri bu?
-Hee, merc? Futbola göre merce girmişdik. İndi de merci men udmuşam, pulumu isteyirem.
-Ülvi mene yalan danışma! Men qulaqlarımla eşitdiyime inanım, ya sene? Sen meni merce qoymusan?
-Yox sevgilim, sen ne danışırsan?
-Üvi dedim ki, öz qulaqlarımla eşitdim!-esebden Xatirenin gözleri daha da böyüdü.
-Eşi he, lap seni merce qoymuşam! Sonra?
Ülviden eşidene qeder Xatire buna inanmaq istemirdi. Eşitdikleri ise dehşet idi. Ülvi özü öz dili ile onu ele saldığını deyirdi. Bu cür cavabın qarşılığında edecek bir şey var idi. Xatirenin vurduğu sille hele

<< 1 ... 297 298 [299] 300 301 ... 382 >>