müellimesi ile danışmışdı. İndi onlar qızların hazırlıqdan çıxmalarını gözleyirdiler. Eli soruşdu:
-İndi b iz burada niye dayanmışıq ki? Qızlar buradan keçende bizi görecekler axı.
-Bir sebrin olsun da. Biz onları qabaqlayacağıq. Onlar çıxan kimi biz de buradan çıxırıq, amma arxamıza baxmırıq. Onsuz da bizi gören kimi çağıracaqlar. Guya biz de onları indi görürük kimi davranarıq. Başa düşdün?
-Sen dahisen ki.
-Ne bilmişdin?-Yusif özünden razı halda gülmeye başladı. Sonra yan blokdan çıxan Sevincgili gördü-Aha, çıxdılar. Getdik Eli! Dala baxmırıq.
Onlar planları üzre blokdan çıxıb guya söhbet eleyirlermiş kimi getmeye başladılar. Ele bu vaxt qonşu sinifden olan Sevinc onları görüb yanındakı qızlara dedi:
-Qızlar baxın, Yusifle Eli!
-Hanı? Haradadırlar?-Ayan maraqla boylandı.
-De, qabaqda gedirler.
Yusifi burada görmek Sevinci sevindirmedi, eksine narahat etmeye başladı:
-Başın batmasın, Yusif. Göresen burada neyleyir?
-Çağırım?-diger Sevinc soruşdu.
-Yox, Sevinc dayan! Hele çağırma.
-Niye?
-Dedim ki, dayan!
Eli boynunu yana darta-darta narahat hada Yusife baxdı:
-Bunlar bizi niye çağırmırlar?
-Ne bilim? Görmeyibler yeqin.
-Nece görmeyibler? Bizi görmemek olar? Neyleyek indi?
-Biraz da gedek. Arxaya dönmek yoxdur!-Yusif tekidle dedi.
Onlar bir müddet bele getdiler. Artıq parkın gireceyine çatmışdılar. Eli soruşdu:
-İndi neyleyek?
-Heç ne. Arxaya baxmırıq. Biraz qabağa gedek, onsuz da arxamızca gelirler. Gedib skamyada oturarıq, guya onları indi görürük.
-Ne deyirem, gedek de.

Ayan narazı halda Sevince baxdı:
-Sevinc, indi biz bunların arxasınca düşeceyik?
-Yox, onu kim deyir? Gelin arxamca, biz buradan gedeceyik.
Sevinc onları parkın içine girmeye qoymadı. Onun planında parkın qırağındakı seki ile üzü yuxarı gedib sağa dönmek var idi.
Eli ile Yusif ise planlarına uyğun şekilde skamyada oturmuşdular.
-Bıy, qızlar hanı?-Yusif teeccüble etrafına boylandı.
-Doğrudan e, hara yox oldular?
-Belke mağazaya giribler, ya da binaların arasıyla

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 382 >>