gece-gündüz onun üçün dua eledi. Heç Dürdane de xoşbext ola bilmedi. Sevmediyi bir oğlan onu kende qaçırdı. Yeqin ki, bir qız üçün bundan daha pis bir ceza ola bilmezdi.”
Xatire müellime qefilden kiminse onun qolundan yapışıb geri çekdiyini hiss eledi. Şüursuz şekilde etrafına baxdı. O harada idi? Bir sürücü maşının şüşesinden elini çıxarıb onu mezemmet edirdi:
-A y qız, gözünün qabağına bax da! Meni niye xetaya salırsan?
Xatire müellime yuxudan teze ayılmış adamlartek gözünü döye-döye o teref-bu terefe baxırdı.
-Yaxşı dayı, gedin. Bi sehvdi olub. Fikli özünde deyildi.-Xeyal müellim eli ile sürücüye getmesini işare eledi. Diger eli ile ise hele de Xatire müellimenin qolundan tutmuşdu. Rengi ağappaq ağarmış Xatire müellime bu qeder fikrin içinde köhne univermağın qabağına, parkın yanına çatdığını hele indi başa düşürdü. Yanında olan diger qadın onun renginin ağardığını görüb:
-Qızım, yaxşısan?-deye soruşdu.
Xeyal müellim de telaşla oan baxırdı. Xatire mellime heç ne deye bilmedi, sanki dili tutulmuşdu. Birden qulaqlarına güclü uğultu geldi, bedenini soyuq ter basdı, her yer qaraldı...Xatire müellime özüne gelende başını üstünde dayanıb ona telaşla ona axan Reyhanla Ramini gördü. Teeccübünü gizletmeden ayağa qalxmaq istedi:
-Ne olub mene?
-Yat, yat,-deye Reyhan onu sakitleşdirdi,-sene indi qalxmaq olmaz.
-Bacı, yaxşısan?-Ramin elini onun alnına qoymuşdu.
Xatire müellime yeniden yerine uzandı, başını balışa möhkemce sıxaraq gözlerini yumdu. Olanlar yavaş-yavaş yadına düşürdü. Ülvinin onun qabağına çıxması, onunla danışdıqları, fikirli-fikirli parka qeder getmeyi ve son olaraq hiss elediyi qaranlıq... Reyhan onun nebzini yoxlayıb:
-Şükür Allaha, indi yaxşıdır.-dedi.
-Meni eve kim getirib ki, ya da size kim xeber verib?
-Müellim yoldaşın.-Reyhan ağzını büzerek cavab verdi.
-Xeyal müellimle bir qadın idi, bacı. Taksi şoferi de var idi, çünki aşağıda taksi dayanmışdı.
-He, Ramin otağında idi, men de günortaya yemek hazırlayırdım. Bir de gördüm ki, qapını

<< 1 ... 299 300 [301] 302 303 ... 382 >>