getmeyib. Tesesvvür eleyirsen, o birinci gün gelir? Hem de beş ilden sonra!-deyirdi.
-Onu görüm salamat gelmesin.-deye Yusif dodağının altında mızıldandı.
Lakin Sevinc bunu eşitmedi. Öz alemiden idi
-Ele sevinirem ki! Allah bele bir sevinci sene de qismet elesin.
-Sevinci?-deye Yusif istehza ile öz-özüne qımışdı.
-Göresen, onu görende birinci ne deyim?
-Birinci ne deyirler? Salam.
-He, düz deyirsen.-araya çöken bir neçe saniyelik sükutu ele Sevincin özü pozdu. O Yusifin qolundan çekerek-Dost, ne olar, mene kömek ele de.-dedi
-Kömek?-deye Yusif duruxub ona baxdı.
-He. Bilmirem ona nece davranım, ne deyim, özümü nece aparım? Herhalda sen oğlansan, bilersen. Oğlanların nece qızlardan xoşu gelir?
Yusif indi çetin veziyyetde idi. Sevdiyi qıza sevgi ile bağlı meslehetler vermeli idi. Hem de bunu dost kimi elemeli idi. Bu bir oğlan üçün en dözülmez bir veziyyet sayılırdı. Birteher özünü tolayıb:
-Dost,-dedi,-birincisi, heç bir oğlan ona hırıldayan, şit-şit hereketler eleyen, yaxasından qırsaqqız olub yapışan qızı ciddi qebul elemir. Çünki bunlar ancaq oğlanlar üçündür. Sen özünü ne qeder ağır aparsan, hislerini az biruze versen, onun gözünde bir o qeder deyere minersen.
Sevinc teeccüb içinde ona baxrırdı. Yeni, bunları Yusif deyirdi? Ele bu teeccüble de soruşdu:
-Dost, yeni bu güne qeder senin qabağına heç ciddi qız çıxmayıb?
Yusif onnu bu sualı qarşısında ne deyeceyini bilmedi. Bir müddet sadece baxışlar danışdı. “O qız hemişe menim yanımda olub. Amma men gözümün qabağını göre bilmemişem. Çünki men axmağın yekesiyem!”demek istedi. Amma gözlerini qaçıraraq:
-Ciddi qızlar ciddi oğlanların qabağına çıxır.dedi ve özü de bilmedi ki, bayaq dediklerinin üstünde qalın bir xet çekib.
-Bes o qız?-bayaqkından ferqli olaraq indi Sevincin simasında bir sual keder dolu var idi.
-Dedim axı, ciddi qızlar ciddi oğlanların qabağına çıxır.-Yusif hele de gözlerini qaçırırdı.-O buradadır.-deye eli ile sol terefini gösterdi.
Sevinc bir daha Cavid söhbetini şişirtmekle

<< 1 ... 304 305 [306] 307 308 ... 382 >>