ders başlandı. Xaitre müellime arıtq özünü gümah göstermeye çalışırdı. Çünki özü de bilirdi ki, son vaxtlar özünü çox salıb ve problemleri olduğunu hamıya belli edir. Ve onu da bilirdi ki, bu düzgün deyil. Çünki bir müelliminden eşitdiyi “Müellim şexsi problemlerini qapının o tayında qoymağı bacarmalıdır. Çünki o şagirdine (telebesine) menfi enerji yox, bilik verir.”fikrini özüne peşe şüarı seçmişdi. İndi deyesen öz bu şüara ters hereket eleyirdi. Davamiyyeti yoxlayıb uşaqların halı ile maraqlandıqdan sonra derse keçid aldı.
Teneffüsde Züleyxa refiqesini tebrik ederek hediyyelerini verdi. Ne qeder tekid else de Sevil hediyyelerini sinifde açmağa razı olmadı. “Evde baxaram.”deyib çantasına qoydu.
Evvelki günlerden ferqli olaraq Sevincin üzü gülürdü. Belli etmemeye çalışsa da hiss eleyenler elemişdi. Asya Ayana göz vururaq Sevincden:
-Doroqoya, ne yaxşı bu gün üzün gülür?-deye soruşdu.
Sevinc özünü itirmeyerek:
-Menim üzüm her gün gülür de.-dedi.
-Yox,-deye Ayan da dillendi,-bu gün nese ferqli gülür.-dedi.
-Gülecek de,-Sevinc esl sebebi gizlederek,-birinci gün gelir.dedi.
Heç ne başa düşemeyen Ayanla Asya bir-birilerine baxdılar. Ayan:
-Birinci gün hemişe gelir de.-dedi.
-Ele yox e,-Sevinc güldü, sonra qızlara daha yaxın oturub,-yaxın gelin.-dedi.-Birinci gün Cavid gelir.-dedi.
-He,-deye Asya kinaye ile dillendi,-men de ele bildim, altıncı günün gelmeyine sevinirsen.-Ayana göz vurdu.
Bufet. Yusif masaya söykenib elleri qoynunda pencereden çölü seyr eledirdi. Eli ise onunla üzbeüz pencerenin artırmasına söykenib ona baxırdı.
-Özüm ölüm, muma dönmüsen e. Deli Yusifden eser-elamet qalmayıb
-Sen heç deyişmemisen axı.-deye Yusif gözlerini çölden çekmeyerek kinaye ile dedi.-Kolidorları kitab-deftere deyişen menem?
-Senin deyişmeyin vabşe sensassiya oldu. De görüm, bu gün ne eşitmisen? Uçub getmisen.
-Sevdiyinin sevdiyi Moskvadan gelseydi, sen nece olardın?
-Vauuu?!-deye Eli heyretle gözlerini dörd açdı.-Moskva e, özü de.
-Sen teeccüblene-teeccüblene

<< 1 ... 306 307 [308] 309 310 ... 382 >>