gedibler?-Yusif özüne teskinlik vermek üçün sebebler uydururdu.
-İndi ne olacaq?
-Ne olacaq, dala qayıtsaq şübhelenecekler. Ona göre de yaxşısı budur, düz gedek. Çıxarlar bir yerden.

Sevinc qızları telesdirirdi:
-Qızlar, tez, tez!
-Niye qaçırıq e adaş?
-Doğrudan e Sevinc, biz neyleyirik?
Sevinc dayanıb nefesini dere-dere planının ardını qızlara danışmağa başladı:
-Qulaq asın. İndi parkın içine girib biraz üzü yuxarı gedirik. Baxın, orada dondurma satılan yerin yanında dayanıb, guya dondurma zad, ya da serin su alırıq. Oğlanları gören kimi de gedirik. Yeni dala qayıdırıq.
-Sevinc, niye?-Ayan teeccüble soruşdu.
-Sual vermeyin, ne olar? Bir de bele bir şey var: biz onları görmemişik. Eşitdiniz? Eşitdin Sevinc?
-Men xeberçiyem meger?
-Yaxşı, gelin dayanaq burada.
Onlar artıq dondurma ve serin sular satılan yerin qabağına çatmışdılar.
-Buyurun xanm, ne lazımdır?-satıcı oğlan soruşdu.
-Qızlar, dondurma isteyirsiniz?
-Yox, yox, men teze sağalmışam, adaş.
-Men de istemirem.-Ayan da etiraz etdi. Sonra aniden-Sevinc, getmeliyik. Gelirler.-dedi.
-Yaxşı onda. Onlar terefe baxmayın!-sonra satıcıya üzünü tutaraq:-Bağışlayın, biz nese almalı olmadıq.-dedi.
-Yaxşı, nece isteyirsinizse...

Eli eli ile qızları göstererek dedi:
-De, qızlar.
-Aye, bunlar hansı terefden gelibler?
-Yeqin o başdan giribler.
-Bunlar parkın etrafında kruq vurublar ki. İnan ki, Sevincin işleridir.
-Hansının?
-Menimkinin.
Eli qaşının birini qaldırıb maraqla Yusife axdı. Yusif duruxdu.
-Dostum menasında deyirem de. Niye ele baxırsan?
-Yaxşı, yaxşı, gedek.

Ele bu vaxt diger Sevincin telefonuna zeng geldi.
-Alo?... He, mama?... Eve gelirem, sen haradasan?... Ne, aydaa, yadımdan çıxmışdı e... Yaxşı, yaxşı, gelirem indi.-sonra meyus halda üzünü qızlara tutub,-Qızlar, bağışlayın. Anamla paltar almağa getmeliyikmiş, tamam yadımdan çıxıb. Men dala qayıtmalı olacağam.-dedi.
-Eybi yox. Sen get.
-Bes men onları görende ne deyim?
-Heç ne. Ele ele ki, guya indi görürsen.

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 382 >>