qerara geldim ki, pulunu size verim. Ne de olsa buranın esl sahibi sizsiniz.-Xatire müellime danışa-danışa cibinde hazır tutduğu pulu ona uzatdı.
Rafiq keskin etirazla onnu elini geri qaytardı:
-Yox, siz ne danışırsınız? Müellime, ayıb söhbetdir. Onu qaytarın yerine.
-Yox, yox, ele şey olmaz. Bu sizin...
-Müellime, siz burada ksereks elemisiniz? Yox! Qurtardı da. Ksereksleri Xeyal eleyib o da ödeyib. Eger o sizden pul götürmürse, men heç götüren deyilem.
-Siz demeseniz Xeyalın ne xeberi olacaq ki?
-Müellime, dedim ki, israr elemeyin. Götürmeyeceyem.
-Heç yaxşı olmadı bu.-deyib Xatire müellime başını buladı.
-Lap yaxşı oldu.-deye Rafiq gülümsedi.
-Ne ise, men gedim, helelik-deyib Xatire müellime qapıdan çıxdı.
-Buyurun.-deye Rafiq onu yola salıb içeriye seslendi.-Mendeleyev, çıx.
İçeriden çıxan Xeyal müellim qardaşına teşekkür eleyib gözlerini fikirli-fikirli çöle dikdi. Ağlı hele de srağagünkü hadisenin yanında idi. Yeniden öz işine qayıdan Rafiq başını dönderib qardaşını bele görcek:
-Gedersen, xeyalımda xatiren qalar.-deye zümzüme elemeye başladı.
-Ne mızıldanısan dilinin altında?-gözlerini çölden çeken Xeyal müellim qardaşına baxdı.
-Mızıldanmıram ki. Bir mahnı var e, Mübariz Tağıyev oxuyur, “Xatire”. Senin şerefine onu oxuyuram.
-Mezelen, mezelen. Tutmusan axı zeif nöqtemi.
-Caan ey can! Axır ki, özün öz dilinle etiraf eledi.-Rafiq ellerini göye açdı.-Sene min şükür ay Allah, ölmedim bu günleri de gördüm!
Eleddin yeyin addımlarla parkda oturan sinif yoldaşlarına yaxınlaşdı. Salamlaşıb telaşla:
-Ne olub, niye çağırmısınız?-deye soruşdu.
-Otur,-deye Kerem soyuqqanlılıqla ona baxdı,-qoy, o biriler de gelsin, deyeceyik.
-Ne o biriler? Menim saat üçde hazırlığım var e.-deye Eleddin üzünü turşutdu.
-Menim de hazırlığım var da, çıraq.-deye İsmayıl ona baxdı.-Men heç eve getmemişem ki. Seher saat sekkizin yarısından evden çıxanam. Beş-on deqiqe geciksen, dünya dağılmayacaq ki!
Eleddin daha heç ne demeyib oturacaqda oturdu. Eli ondan Kenanı xeber

<< 1 ... 311 312 [313] 314 315 ... 382 >>