aldı. O da Kenanın Mehdi ile geleceyini dedi. Eli sonra eyilerek Kereme pıçıldadı:
-Sence hamı razı olacaq? Birden qızlar narazı istemese?
-İstemeyen, razı olmayan özü biler. Heç kimi mecbur elemirik ki.
Ele bu vaxt Ayan, Asya ve Sevinc de onlara yaxınlaşdılar. Salamlaşandan sonra Asya soruşdu:
-Şto sluçila?
-Biraz sebr eleyin, bileceksiniz.-deye oturacaqda oturan Yusif ayağa qalxdı.-Keçin, oturun.-qalxması üçün Eleddine de işare eledi.
-Ayaq üstde de yaxşı idik.-refiqelerine göz vuran Sevinc oturdu.
Ayanı görmek Elini heyecandırmaya bilmezdi. Üzündeki tebessümle:
-Necesen?-deye onas baxıb soruşdu.
-Yaxşıyam, sen necesen?-Ayan da onun salamını gülümseyerek aldı.
-Biz de yaxşıyıq, doroqoy. Sağol.-Asya yene de öz atmacasından qalmamışdı.
Pert olan Eli ne deyeceyini bilmedi. Veziyeti bele gören Sevinc söhbetideyişmek üçün:
-Doğrudan, bizi bura niye çağırmısınız?-deye Yusife baxdı.-Siz dersden sonra hara getmişdiniz?
-Qoy Leylagil de gelsin, bileceksiniz, dost.
Bu vaxt hazırlıqdan qayıdarken parka giren Züleyxa sinif yoldaşlarının yığışdığını görüb onlara yaxınlaşdı. Maraq ve teeccüble:
-Ne olub, niye yığışmısınız?-deye soruşdu.
-Sene aid deyil!-deye Yusif üzünü turşudaraq hirsle dedi.
Ters-ters Yusife baxan Sevinc sonra üzünü Züıeyxaya tutdu:
-Heç biz de bilmirik, Zülüş. Seni de çağırıblar?
-Yoox,-Yusif Züleyxaya ağzını açmağa imkan vermeden,-ona aidiyyatı yoxdur.-dedi.
Meyus halda onlardan aralanan Züleyxa İsmayıla işare eleyib onu kenara çekdi:
-Ne olub?-İsmayıl telaşla soruşdu.-Sevil yaxşıdır?
-Men dedim ki, Sevile nese olub? Narahat olma, o yaxşıdır. Sadece tez-tez senin verdiyin hediyye haqqında soruşur.
-Ne soruşur ki?
-Deyir bu sep bahalıya oxşayır. İnanmıram ki, onu sen alasan. Özü de iki hediyyeni birden. Men de deyirem ki, o sepi çoxdan görmüşdüm, sene almaq üçün pul yığırdım. Amma nese inanmır. İsmayıl, belke ona deyim?
-Heç vaxt! Ne bade Zülü!-İsmayıl tekidle barmağını silkeledi.
-Ne var ki, burada? Onsuz da evvel-axır

<< 1 ... 312 313 [314] 315 316 ... 382 >>