öyrenecek.
-Öyrenecekse, qoy menden öyrensin. Bir de men istemirem, hediyyeye göre onun mene qarşı fikri deyişsin, mene he desin.
-İsmayıl, Sevil ele qız deyil.
-Men demirem ki, ele qızdır. Demeyim odur ki, bilse ki, hediyyeni men almışam, ister-istemez özünü mene qarşı borclu hiss eleyecek. Ele bilecek ki, men ona tesir elemek isteyirem. ona göre de o mene bir cavab verene kimi bu aramızda sirr olacaq. Eşitdin?
-Eşitdim, eşitdm. Narahat olma.
Ele bu vaxt son gözlenenler de geldiler. Leyla keçib qızların yanında oturdu.
-Ne olub? Mitinqe çıxmısınız?-deye Mehdi maraqlı bir üz ifadesi ile oradakılara baxıb soruşdu.
-Biz bir şey fikirleşmişik,-Eli özünü qabağa verib uşaqlara seslendi,-inanırıq ki, siz de bizimle eyni fikirde olacaqsınız.
-Ufff! Adam kimi ne olduğunu deyeceksiniz?-Eleddin saatına baxıb mızıldandı.
Altı aylıqsan e?-deye Yusif ter-sters ona baxdı. Sonra üzünü Kereme tutdu.-Sencanı, başla.
Kerem düşünceli terzde qabağa keçib üzünü sinif yoldaşlarına tutdu:
-Gelsiyiniz üçün hamınız çox sağolun. Vaxtınızı çox almayacağam. Yeqin ki, eşitmisiniz, Rehim avariya keçirib, xestexanadadır.
Qızlar teeccüble bir-birilerine baxdılar.
-Yooox, eşitmemişik.-Ayan telaşla ona baxdı,-Ne vaxt olub?
-Bu gün seher, moykada.-deye İsmayıl cavab verdi.
-Dersden sonra yanına getmişdik. Reanimasiyada idi. Hekimler orta-ağır deyirler, tez-tez daxili qanaxması tutur. Bilirsiniz ki, ailesi çox kasıbdır. Ataları yoxdur, anaları da ki, orada-burada xadimelik eleyir. İndi yatdığı xestexana da çox bahalı yerdir. Gecesi üz yüz manat. Yeni, dava-dermanı, medsestrlalar, hekimi çıxsaq, üç yüz manat.
-Onda aramızda pul yığaq.-deye Kenan dillendi.
-Yox, buna ehtiyac yoxdur. Sizden başqa bir şey isteyeceyem.
-Qan vermek lazımdır?-deye Asya dilendi.
-Asya bajı,-Mehdi kinayeli tebessümle onu süzüb,-o bu qeder adamın qanını neyleyir?-deye soruşdu.
-Bir susun da.-deye Kerem sesini qaldırdı. Sonra yeniden sakit şekilde davam eledi.-Hamımız atamızın eline baxırıq. Üçden-beşden

<< 1 ... 313 314 [315] 316 317 ... 382 >>