götürsün.
-Bağışla daha.-Sevinc meyus halda Yusife baxdı.
-Eybi yox. esas odur,-“Seni gördüm.”-uçub getmeyib. Helelik.
-Helelik.-deyib Sevinc qapını örtdü.
Yusif ise sifeti düşmüş şekilde pilleleri düşmeye başladı.

Ayanla Xatire müellime rayonun merkezi kitabxanasından çıxdılar. Ayan:
-Reyhanın xeberi olsa, bizi öldürecek. Ona demeyib, gelmişik.-deyirdi.
-Niye ki, men bir heftedir ona kitabları deyişmeye gedeceyem demirdim? Heç vecine de almırdı. İndi biz neyleyek ki, bu gün refiqeleri ile şehere çıxıb?-Xatire müellime gülerek Ayana göz vurdu.
-He de, her kes özüne lazım olan adamlarla gezir. Ele biz bize besik.
-Ay sağol. Bilirsen, ağlıma ne geldi?-Xatire müellime hevesle Ayana baxdı.-Gel, çıxmışken dükanlara da baxaq.
-Sen haradan bildin ki, menim de ağlımdan o keçir? Baxaq da.
Onlar kitabxanadan bir-iki addım aralanmışdılar ki, Ülvi yene de aniden peyda oldu.
-Salam.-deye Xatire müellimenin qabağında dayandı.
Xatire müellime ve Ayan reaksiya vermeden aralanmaq isteyirdiler ki, Ülvi Xatire müellimenin qolundan tutub:
-Hara?-dedi.-Danışmalıyıq.
-Men seninle danışmaq istemirem.-deye Xatire müellime acı-acı dedi.-Ne qeder ki, bütün Xırdalanı üstüne tökmemişem, burax qolumu!
-Xırdalanı tökme, isteyirsen, bütün Azerbaycanı üstüme tök. Seninle danışmamış geden deyilem.-Sonra üzünü Ayana tutub,-Balaca bir-iki deqiqe bizi tek qoya bilersen?-dedi.
Ayan ters-ters bir Ülviye, bir de çaşqınlıq içinde Xatire müellimeye baxdı. Çaresi olmadığını gören Xatire müellime başıyla Ayana kenarda gözlemesini işare eledi. Ayan üreksiz şekilde bir-iki addm kenara çekildi. Uzaqdan olanları gören Eli Ayana yaxınlaşa-yaxınlaşa:
-Ne olub orada?- deye başıyla Xatire müellimegili işare eledi.
-Heç soruşma, Eli.-deye Ayan ah çekdi.-Xatirenin başının belasıdır. İki heftedir el çekmir.
-Kimdir ki?
-Köhne tanışı,-Ayan “köhne sevgilisi” demek istemedi,-sinif yoldaşı. Keçen defe arxasınca adam salan da bu imiş.
-Bes polise niye şikayet elemirsiniz? Vid-fasonunan heç de

<< 1 ... 318 319 [320] 321 322 ... 382 >>